Η συντακτική δομή της Python αποτελείται από μια σειρά εντολών, γνωστές ως ‘statements’, οι οποίες εκτελούνται από τον διερμηνευτή της Python. Αυτές οι εντολές αποτελούνται από λέξεις-κλειδιά, ονόματα μεταβλητών, τιμές, τελεστές και εκχωρήσεις τιμών. Είναι πολύ σημαντικό να τηρείτε την σωστή σύνταξη της Python, καθώς οποιοδήποτε σφάλμα στη σύνταξη μπορεί να οδηγήσει σε σφάλματα κατά την εκτέλεση του κώδικα. Επιπλέον, είναι σημαντικό να χρησιμοποιείτε συνεπή και κατατοπιστικά ονόματα μεταβλητών, καθώς αυτό καθιστά τον κώδικά σας ευανάγνωστο για τη συντήρησή του στο μέλλον.
Εδώ είναι μερικά βασικά παραδείγματα συντακτικής δομής στη Python:
Εκχώρηση τιμής σε μια μεταβλητή:
x = 5
Η γραμμή κώδικα “x = 5” δηλώνει μια μεταβλητή με όνομα “x” και της αναθέτει την τιμή 5.
Εμφάνιση μηνύματος στην οθόνη:
print("Hello, world!")
Η γραμμή κώδικα “print(“Hello, world!”)” εμφανίζει το μήνυμα “Hello, world!” στην οθόνη.
Ανακατεύθυνση ροής με τη βοήθεια ενός συνθήματος if:
if x > 0:
print("x is positive")
else:
print("x is not positive")
Η δομή if-else ελέγχει μια συνθήκη (στην περίπτωσή μας, αν το “x” είναι μεγαλύτερο από 0) και εκτελεί τον αντίστοιχο κώδικα ανάλογα με το αποτέλεσμα της συνθήκης. Εάν η συνθήκη είναι αληθής, εκτελείται ο κώδικας μέσα στην πρώτη ενότητα (print(“x is positive”)), αλλιώς εκτελείται ο κώδικας μέσα στη δεύτερη ενότητα (print(“x is not positive”)).
Δημιουργία συνάρτησης:
def square(x):
return x * x
Η δομή “def square(x):” δηλώνει μια συνάρτηση με όνομα “square” που δέχεται ένα όρισμα “x”. Ο κώδικας μέσα στη συνάρτηση υπολογίζει το τετράγωνο του “x” και το επιστρέφει χρησιμοποιώντας την εντολή “return”.
Εκτέλεση βρόχων με τη βοήθεια της εντολής for:
numbers = [1, 2, 3, 4, 5]
for number in numbers:
print(number)
Η δομή “for number in numbers:” επαναλαμβάνει τη μεταβλητή “number” μέσα στη λίστα “numbers”. Σε κάθε επανάληψη, εκτυπώνεται η τιμή της μεταβλητής “number”. Έτσι, θα εκτυπωθούν οι αριθμοί 1, 2, 3, 4, 5 σε ξεχωριστές γραμμές.
Αυτά τα παραδείγματα συντακτικής δομής στη Python αποτελούν βασικές έννοιες που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε για την κατανόηση και την ανάπτυξη προγραμμάτων σε αυτήν τη γλώσσα.
Στην Python, η εσοχή αναφέρεται στον αριθμό των κενών στην αρχή μιας γραμμής κώδικα και αποτελεί απαραίτητο στοιχείο για τη σημασιολογική ανάλυση του κώδικα. Σε αντίθεση με άλλες γλώσσες προγραμματισμού, όπου οι αγκύλες ή οι παρενθέσεις χρησιμοποιούνται για τον καθορισμό των block of code, η Python χρησιμοποιεί την εσοχή για να δείξει τα blocks of code.
Παρακάτω παρουσιάζονται μερικά παραδείγματα σωστής και λανθασμένης χρήσης της σωστής εσοχής στην Python:
Σωστή χρήση εσοχής:
if x > 5:
# Εμφανίζει μήνυμα εάν το x είναι μεγαλύτερο από 5
print("x is greater than 5")
Η δομή “if x > 5:” έχει σωστή εσοχή μετά το άνοιγμα της συνθήκης if. Αυτό σημαίνει ότι ο κώδικας που ακολουθεί (print(“x is greater than 5”)) εκτελείται μόνο όταν η συνθήκη είναι αληθής.
Λανθασμένη χρήση εσοχής:
if x > 5:
print("x is greater than 5") # This line is not properly indented and will result in a syntax error
Η γραμμή “print(“x is greater than 5″)” δεν έχει σωστή εσοχή. Αυτό οδηγεί σε συντακτικό σφάλμα, καθώς η Python αναμένει ότι κώδικας που ακολουθεί μετά από μια δήλωση if θα έχει αύξουσα εσοχή.
Σωστή χρήση εσοχής με μια επαναληπτική δομή:
for i in range(10):
# Εκτύπωση της τιμής της μεταβλητής i
print(i)
Η δομή “for i in range(10):” έχει σωστή εσοχή μετά το άνοιγμα της δομής for. Ο κώδικας που ακολουθεί (print(i)) εκτελείται σε κάθε επανάληψη του βρόχου.
Λανθασμένη χρήση εσοχής με μια επαναληπτική δομή:
for i in range(10): print(i) # This line is not properly indented and will result in a syntax error
Η γραμμή “print(i)” δεν έχει σωστή εσοχή. Αυτό θα προκαλέσει ένα συντακτικό σφάλμα, καθώς η Python αναμένει σωστή εσοχή για τον κώδικα που εκτελείται μέσα στη δομή for.
Οι μεταβλητές στην Python αναφέρονται σε αποθηκευτικούς χώρους που μπορούν να αποθηκεύσουν δεδομένα. Για τη δημιουργία μιας μεταβλητής στην Python, χρησιμοποιείτε το όνομα της μεταβλητής, ακολουθούμενο από το σύμβολο “=” και την τιμή που θέλετε να αποθηκεύσετε στη μεταβλητή αυτή. Μπορείτε να ονομάσετε τη μεταβλητή σας οποιοδήποτε έγκυρο όνομα και να της αναθέσετε την τιμή που επιθυμείτε.
Παραδείγματα:
# Δημιουργία μεταβλητής και ανάθεση τιμής x = 5 name = "John" # Εκτύπωση τιμής μεταβλητής print(x) # Εκτυπώνει 5 print(name) # Εκτυπώνει "John" # Μεταβολή τιμής μεταβλητής x = 10 print(x) # Εκτυπώνει 10
Στα παραπάνω παραδείγματα δημιουργούμε δύο μεταβλητές, τη μεταβλητή x και τη μεταβλητή name. Στη συνέχεια, αναθέτουμε τιμές στις μεταβλητές αυτές, το 5 στη μεταβλητή x και το "John" στη μεταβλητή name. Μετά τη δημιουργία των μεταβλητών, μπορούμε να εκτυπώσουμε τις τιμές τους χρησιμοποιώντας τη συνάρτηση print(). Τέλος, μεταβάλλουμε την τιμή της μεταβλητής x από 5 σε 10, και τυπώνουμε τη νέα τιμή της x.
Στην Python, τα σχόλια είναι κομμάτια κώδικα που δεν εκτελούνται κατά τη διάρκεια της εκτέλεσης του προγράμματος, αλλά χρησιμοποιούνται για να βοηθήσουν τον προγραμματιστή να κατανοήσει τον κώδικα. Τα σχόλια ξεκινούν με το σύμβολο # και οποιαδήποτε κείμενο που ακολουθεί το # θεωρείται σχόλιο.
Παραδείγματα:
# Αυτό είναι ένα σχόλιο
print("Καλημέρα") # Αυτό είναι ένα σχόλιο μετά από μια εντολή
# Παρακάτω είναι μια συνάρτηση που υπολογίζει το τετράγωνο ενός αριθμού
def square(x):
# Χρησιμοποιούμε ένα σχόλιο για να εξηγήσουμε τη λειτουργία της συνάρτησης
# Εδώ ακολουθεί μια πράξη για να υπολογίσουμε το τετράγωνο του x
return x * x
