1.5 Η σύνταξη (syntax) στη γλώσσα JavaScript

Η σύνταξη (syntax) στη JavaScript αναφέρεται στους κανόνες και τις δομές που πρέπει να ακολουθήσετε για να γράψετε έγκυρο κώδικα στη γλώσσα προγραμματισμού JavaScript. Η σωστή σύνταξη είναι σημαντική για να εκτελεστεί ο κώδικας σωστά και να αποφευχθούν τα σφάλματα.

Ορισμένα βασικά στοιχεία της σύνταξης της JavaScript περιλαμβάνουν:

1. Τελεστές (Operators): Οι τελεστές πραγματοποιούν λειτουργίες πάνω σε τιμές. Για παράδειγμα, ο τελεστής εκχώρησης (=) χρησιμοποιείται για την ανάθεση τιμής σε μια μεταβλητή.
2. Δηλώσεις (Statements): Οι δηλώσεις είναι εντολές που εκτελούν διάφορες ενέργειες. Για παράδειγμα, η δήλωση var χρησιμοποιείται για να δηλώσει μια μεταβλητή.
3. Έκφραση (Expression): Οι έκφρασεις συνδυάζουν τιμές και τελεστές για να παράγουν ένα αποτέλεσμα. Για παράδειγμα, η έκφραση x + y πραγματοποιεί την πρόσθεση των μεταβλητών x και y.
4. Σχόλια (Comments): Τα σχόλια είναι μη εκτελέσιμο κομμάτι κώδικα που προσθέτετε για να εξηγήσετε ή να καταγράψετε σημειώσεις για τον κώδικα. Οι σχόλιοι βοηθούν στην αναγνωσιμότητα και κατανόηση του κώδικα από άλλους προγραμματιστές.

Είναι σημαντικό να ακολουθείτε τους κανόνες της σύνταξης για να γράφετε έγκυρο κώδικα στη JavaScript. Μια απόκλιση από τη σύνταξη μπορεί να οδηγήσει σε σφάλματα ή να προκαλέσει ανεπιθύμητη συμπεριφορά στο πρόγραμμά σας.

Η σύνταξη της JavaScript καθορίζει δύο τύπους τιμών:

1. Σταθερές τιμές (Fixed values): Οι σταθερές τιμές ονομάζονται και “λεκτικά” (literals). Είναι τιμές που δεν αλλάζουν και δηλώνονται απευθείας στον κώδικα. Ορισμένα παραδείγματα σταθερών τιμών είναι οι αριθμητικές τιμές (π.χ. 5, 3.14), οι συμβολοσειρές (π.χ. “Hello”, ‘World’), οι λογικές τιμές (π.χ. true, false), οι τιμές null και undefined, καθώς και οι τιμές για αντικείμενα και πίνακες.
2. Μεταβλητές τιμές (Variable values): Οι μεταβλητές τιμές ονομάζονται απλά “μεταβλητές” (variables). Είναι τιμές που αλλάζουν κατά την εκτέλεση του προγράμματος και μπορούν να αποθηκεύσουν οποιαδήποτε από τις σταθερές τιμές ή τιμές που παράγονται από πράξεις και λειτουργίες. Οι μεταβλητές πρέπει να δηλωθούν πριν χρησιμοποιηθούν και μπορούν να αλλάξουν την τιμή τους κατά την διάρκεια της εκτέλεσης του προγράμματος.

Εδώ υπάρχει ένα παράδειγμα που δείχνει τη χρήση σταθερών τιμών και μεταβλητών στη JavaScript:

// Σταθερές τιμές (Fixed values)
var number = 5;
var text = "Hello";
var isTrue = true;
var nothing = null;

// Μεταβλητές τιμές (Variable values)
var x = 10;
var y = 20;
var sum = x + y;

console.log(sum); // Εμφανίζει το άθροισμα των x και y (30)

Σε αυτό το παράδειγμα, οι πρώτες τέσσερις γραμμές κώδικα δηλώνουν σταθερές τιμές, όπως έναν αριθμό, μια συμβολοσειρά, μια λογική τιμή και μια τιμή null. Οι επόμενες τρεις γραμμές κώδικα δηλώνουν μεταβλητές τιμές, όπως δύο αριθμούς (x, y) και το άθροισμά τους (sum). Τέλος, η καταγραφή στην κονσόλα εμφανίζει την τιμή του sum, που είναι το άθροισμα των δύο αριθμών (x, y).

[adinserter block=”2″]

Η χρήση σταθερών τιμών και μεταβλητών επιτρέπει στον προγραμματιστή να αποθηκεύει, να χειρίζεται και να επαναχρησιμοποιεί δεδομένα και αποτελέσματα κατά την εκτέλεση του προγράμματος.

Οι δύο πιο σημαντικοί κανόνες σύνταξης για τις σταθερές τιμές είναι:

1. Οι αριθμοί γράφονται με ή χωρίς δεκαδικά: 2, 3.14, -5, κλπ. Οι αριθμοί μπορούν να είναι ακέραιοι (π.χ. 10) ή δεκαδικοί (π.χ. 3.14). Επίσης, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε την επιστημονική σημείωση για πολύ μεγάλους ή πολύ μικρούς αριθμούς (π.χ. 1e6 για 1.000.000).
2. Οι συμβολοσειρές (Strings) είναι κείμενο που γράφεται μέσα σε διπλά ή μονά εισαγωγικά: “Hello”, ‘World’, “JavaScript”. Οι συμβολοσειρές χρησιμοποιούνται για να αναπαραστήσουν κείμενο στη JavaScript. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε διάφορους χαρακτήρες και ειδικούς συνδυασμούς, όπως αποδραστικούς χαρακτήρες (π.χ. “\n” για αλλαγή γραμμής) και αποδοχή μεταβλητών μέσα σε συμβολοσειρές με την χρήση του χαρακτήρα ${expression} και της σύνταξης των προτύπων (template literals) στην ECMAScript 6 (ES6) και νεότερες εκδόσεις της JavaScript.

Εδώ υπάρχουν παραδείγματα σταθερών τιμών (λεκτικών) με αριθμούς και συμβολοσειρές:

var number = 10; // Ακέραιος αριθμός
var pi = 3.14; // Δεκαδικός αριθμός
var negative = -5; // Αρνητικός αριθμός

var text1 = "Hello"; // Συμβολοσειρά με διπλά εισαγωγικά
var text2 = 'World'; // Συμβολοσειρά με μονά εισαγωγικά
var text3 = "JavaScript"; // Συμβολοσειρά με διπλά εισαγωγικά

var message = `Welcome to ${text3}!`; // Συμβολοσειρά με χρήση προτύπου (template)

Σε αυτό το παράδειγμα, οι πρώτες τέσσερις γραμμές δηλώνουν μεταβλητές που περιέχουν αριθμητικές τιμές. Οι επόμενες τρεις γραμμές δηλώνουν μεταβλητές που περιέχουν συμβολοσειρές. Η τελευταία γραμμή δημιουργεί μια συμβολοσειρά (message) με τη χρήση του προτύπου (template) και την ενσωμάτωση της μεταβλητής text3 μέσα σε αγκύλες.

Σε μια γλώσσα προγραμματισμού, οι μεταβλητές χρησιμοποιούνται για να αποθηκεύουν τιμές δεδομένων.

Στη JavaScript, χρησιμοποιούνται οι λέξεις-κλειδιά var, let και const για να δηλώσουν μεταβλητές.

Ο χαρακτήρας “=” χρησιμοποιείται για να αντιστοιχίσει (να αναθέσει) τιμές στις μεταβλητές.

Εδώ υπάρχει ένα παράδειγμα που δείχνει τη δήλωση μεταβλητών στη JavaScript:

// Χρήση της λέξης-κλειδιού var
var x = 5; // Δηλώνει μια μεταβλητή με όνομα "x" και τιμή 5
x = 10; // Αλλάζει την τιμή της μεταβλητής "x" σε 10

// Χρήση της λέξης-κλειδιού let (ES6 και νεότερες εκδόσεις)
let y = 15; // Δηλώνει μια μεταβλητή με όνομα "y" και τιμή 15
y = 20; // Αλλάζει την τιμή της μεταβλητής "y" σε 20

// Χρήση της λέξης-κλειδιού const (ES6 και νεότερες εκδόσεις)
const z = 25; // Δηλώνει μια μεταβλητή-σταθερά με όνομα "z" και τιμή 25
z = 30; // ΠΡΟΣΟΧΗ: Η τιμή της μεταβλητής-σταθεράς δεν μπορεί να αλλάξει (προκαλεί σφάλμα)

Σε αυτό το παράδειγμα, οι τρεις πρώτες γραμμές κώδικα δηλώνουν μεταβλητές με τα ονόματα x, y και z αντίστοιχα, και αντιστοιχίζουν αρχικές τιμές σε αυτές τις μεταβλητές. Στη συνέχεια, οι τελευταίες γραμμές κώδικα αλλάζουν τις τιμές των μεταβλητών x και y. Ωστόσο, η μεταβλητή-σταθερά z δηλώνεται με τη χρήση της λέξης-κλειδιού const, και η τιμή της δεν μπορεί να αλλάξει.

Οι μεταβλητές είναι χρήσιμες για να αποθηκεύσετε και να χειριστείτε δεδομένα κατά την εκτέλεση του προγράμματος. Μπορείτε να αντιστοιχίσετε διάφορους τύπους τιμών στις μεταβλητές και να τις αλλάξετε κατά τη διάρκεια της εκτέλεσης του προγράμματος, ανάλογα με τις ανάγκες σας.

Η JavaScript χρησιμοποιεί αριθμητικούς τελεστές (+, -, *, /) για να υπολογίζει τιμές. Αυτοί οι τελεστές εφαρμόζονται σε αριθμούς και εκτελούν διάφορες αριθμητικές πράξεις.

Εδώ είναι οι αριθμητικοί τελεστές που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε στη JavaScript:

1. Πρόσθεση (+): Προσθέτει δύο αριθμούς ή συμβολοσειρές και επιστρέφει το άθροισμα τους.
   Παράδειγμα: var sum = 5 + 3; // sum = 8
2. Αφαίρεση (-): Αφαιρεί έναν αριθμό από έναν άλλο αριθμό και επιστρέφει τη διαφορά τους.
   Παράδειγμα: var difference = 10 - 4; // difference = 6
3. Πολλαπλασιασμός (*): Πολλαπλασιάζει δύο αριθμούς και επιστρέφει το γινόμενό τους.
   Παράδειγμα: var product = 2 * 6; // product = 12
4. Διαίρεση (/): Διαιρεί έναν αριθμό με έναν άλλο αριθμό και επιστρέφει το πηλίκο τους.
   Παράδειγμα: var quotient = 20 / 5; // quotient = 4

Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε αυτούς τους τελεστές για να εκτελέσετε αριθμητικές πράξεις στη JavaScript και να υπολογίσετε τιμές με βάση τις ανάγκες σας. Επίσης, μπορείτε να συνδυάσετε αυτούς τους τελεστές μεταξύ τους για πιο πολύπλοκες πράξεις.

Παρακάτω υπάρχει ένα αναλυτικό παράδειγμα που χρησιμοποιεί αριθμητικούς τελεστές στη JavaScript:

// Αριθμητικοί τελεστές στη JavaScript

// Πρόσθεση
var sum = 5 + 3; // sum = 8

// Αφαίρεση
var difference = 10 - 4; // difference = 6

// Πολλαπλασιασμός
var product = 2 * 6; // product = 12

// Διαίρεση
var quotient = 20 / 5; // quotient = 4

// Συνδυασμός αριθμητικών τελεστών
var result = (sum + difference) * product / quotient; // result = 21

console.log(result); // Εμφανίζει την τελική τιμή (21)

Σε αυτό το παράδειγμα, χρησιμοποιούνται αριθμητικοί τελεστές για να εκτελέσουν αριθμητικές πράξεις. Η μεταβλητή sum περιέχει το άθροισμα των αριθμών 5 και 3. Η μεταβλητή difference περιέχει τη διαφορά των αριθμών 10 και 4. Η μεταβλητή product περιέχει το γινόμενο των αριθμών 2 και 6. Η μεταβλητή quotient περιέχει το πηλίκο των αριθμών 20 και 5.

Στη συνέχεια, η μεταβλητή result χρησιμοποιεί τους αριθμητικούς τελεστές για να υπολογίσει μια πιο πολύπλοκη έκφραση. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, υπολογίζεται το άθροισμα των μεταβλητών sum και difference, πολλαπλασιάζεται με τη μεταβλητή product και διαιρείται με τη μεταβλητή quotient. Το αποτέλεσμα της παραπάνω πράξης αποθηκεύεται στη μεταβλητή result, η οποία εμφανίζεται στην κονσόλα με τη χρήση της συνάρτησης console.log().

[adinserter block=”3″]

Μια έκφραση (expression) είναι ένας συνδυασμός τιμών, μεταβλητών και τελεστών που υπολογίζεται σε μια τιμή. Η διαδικασία υπολογισμού μιας έκφρασης ονομάζεται αξιολόγηση (evaluation).

Στη JavaScript, οι έκφρασεις μπορούν να περιλαμβάνουν αριθμητικούς τελεστές, λογικούς τελεστές, συμβολοσειρές, μεταβλητές και πολλά άλλα. Όταν μια έκφραση αξιολογείται, το αποτέλεσμα είναι μια νέα τιμή που μπορεί να χρησιμοποιηθεί στο πρόγραμμα.

Εδώ είναι μερικά παραδείγματα εκφράσεων στη JavaScript:

// Αριθμητική έκφραση
var result1 = 5 + 3 * 2; // result1 = 11 (προτεραιότητα τελεστών: πρώτα ο πολλαπλασιασμός, μετά η πρόσθεση)

// Λογική έκφραση
var x = 5;
var y = 10;
var result2 = x > 3 && y < 15; // result2 = true (τόσο η x > 3 όσο και η y < 15 είναι αληθείς)

// Συνδυασμός αριθμητικής και λογικής έκφρασης
var result3 = (x + y) * 2 > 25 && x < 7; // result3 = true (η (x + y) * 2 > 25 είναι αληθής και η x < 7 είναι αληθής)

// Συμβολοσειριακή έκφραση
var greeting = "Hello";
var name = "John";
var message = greeting + " " + name + "!"; // message = "Hello John!" (συνένωση δύο συμβολοσειρών)

Σε αυτά τα παραδείγματα, οι έκφρασεις αξιολογούνται και παράγουν μια νέα τιμή. Στην πρώτη έκφραση, υπολογίζεται ο πολλαπλασιασμός των αριθμών 3 και 2, και στη συνέχεια προστίθεται ο αριθμός 5. Το αποτέλεσμα αποθηκεύεται στη μεταβλητή result1. Στις επόμενες έκφρασεις, χρησιμοποιούνται λογικοί τελεστές για την αξιολόγηση συνθηκών και αριθμητικοί τελεστές για τον υπολογισμό αριθμητικών εκφράσεων. Το αποτέλεσμα κάθε έκφρασης αποθηκεύεται σε μια μεταβλητή (result2, result3, message) και μπορεί να χρησιμοποιηθεί στο πρόγραμμα.

Οι λέξεις-κλειδιά (keywords) στη JavaScript χρησιμοποιούνται για να αναγνωρίζουν δράσεις που πρέπει να εκτελεστούν. Οι λέξεις-κλειδιά είναι συγκεκριμένες λέξεις που έχουν καθοριστεί από τη γλώσσα προγραμματισμού και έχουν ειδική σημασία.

Εδώ είναι μερικές συνηθισμένες λέξεις-κλειδιά στη JavaScript:

• var: Δηλώνει μια μεταβλητή.
• let: Δηλώνει μια μεταβλητή με πεδίο ισχύος (scope) περιορισμένο σε ένα μπλοκ κώδικα.
• const: Δηλώνει μια σταθερά, μια μεταβλητή που δεν μπορεί να αλλάξει την τιμή της μετά την αρχική ανάθεση.
• if: Ορίζει ένα μπλοκ κώδικα που θα εκτελεστεί μόνο εάν μια συνθήκη είναι αληθής.
• else: Ορίζει ένα μπλοκ κώδικα που θα εκτελεστεί εάν η συνθήκη του if είναι ψευδής.
• for: Ορίζει έναν βρόχο (loop) που επαναλαμβάνει ένα μπλοκ κώδικα για έναν ορισμένο αριθμό επαναλήψεων.
• while: Ορίζει έναν βρόχο που επαναλαμβάνει ένα μπλοκ κώδικα όσο μια συνθήκη παραμένει αληθής.
• function: Δηλώνει μια συνάρτηση, ένα τμήμα κώδικα που εκτελεί μια συγκεκριμένη εργασία.
• return: Εξέρχεται από μια συνάρτηση και επιστρέφει ένα αποτέλεσμα.
• try: Ορίζει ένα μπλοκ κώδικα που θα εκτελεστεί και αν υπάρξει κάποιο σφάλμα, θα πιάσει το σφάλμα και θα εκτελέσει ένα αντίστοιχο μπλοκ κώδικα.
• catch: Ορίζει ένα μπλοκ κώδικα που εκτελείται όταν πιάνει ένα σφάλμα που προκαλείται από το try.
• finally: Ορίζει ένα μπλοκ κώδικα που εκτελείται πάντα, ανεξάρτητα από το αν υπάρξει σφάλμα ή όχι.

Αυτά είναι μόνο μερικά από τα λέξεις-κλειδιά που χρησιμοποιούνται στη JavaScript. Οι λέξεις-κλειδιά έχουν συγκεκριμένες λειτουργίες και ρόλους στον κώδικα και πρέπει να χρησιμοποιούνται σύμφωνα με τη σύνταξη της γλώσσας. Είναι σημαντικό να γνωρίζετε τη σημασία και τη χρήση των λέξεων-κλειδιών για να γράψετε σωστό και κατανοητό κώδικα.

Τα σχόλια (comments) χρησιμοποιούνται στη JavaScript για να προσθέσετε επεξηγήσεις και πληροφορίες στον κώδικά σας, χωρίς να επηρεάζουν την εκτέλεση του προγράμματος. Οι σχόλιοι αγνοούνται από τον μεταγλωττιστή και τον ερμηνευτή της JavaScript.

Υπάρχουν δύο τρόποι για να δηλώσετε σχόλια στη JavaScript:

1. Ενιαίη γραμμή σχολίου: Ένα σχόλιο που εκτείνεται μόνο σε μία γραμμή δηλώνεται με δύο κάθετες γραμμές (//) πριν από το κείμενο του σχολίου.

// Αυτό είναι ένα σχόλιο σε μία γραμμή
var x = 5; // Ανάθεση τιμής στη μεταβλητή x

2. Πολλαπλές γραμμές σχολίων: Ένα σχόλιο που εκτείνεται σε πολλές γραμμές δηλώνεται με τη χρήση των συμβόλων /* για την έναρξη του σχολίου και */ για το τέλος του σχολίου.

/* Αυτό είναι ένα σχόλιο
που εκτείνεται σε πολλές γραμμές */

var y = 10; /* Ανάθεση τιμής στη μεταβλητή y */

Οι σχόλιοι είναι χρήσιμοι για την τεκμηρίωση του κώδικά σας, την εξήγηση της λειτουργίας τμημάτων του κώδικα και την προσθήκη σημείων αναφοράς για μελλοντική χρήση. Επίσης, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τους σχόλιους για να απενεργοποιήσετε προσωρινά τμήματα του κώδικα που δεν θέλετε να εκτελεστούν.

Είναι σημαντικό να χρησιμοποιείτε σχόλια για να κατανοήσετε και να διατηρήσετε τον κώδικά σας, καθώς κάνετε αλλαγές ή συνεργάζεστε με άλλους προγραμματιστές.

Οι αναγνωριστικοί (identifiers) στη JavaScript χρησιμοποιούνται για να ονομάζουν μεταβλητές, συναρτήσεις και λέξεις-κλειδιά. Οι αναγνωριστικοί πρέπει να ακολουθούν συγκεκριμένους κανόνες και να συμμορφώνονται με τις συντακτικές προδιαγραφές της γλώσσας προγραμματισμού.

[adinserter block=”4″]

Οι κανόνες για τους νόμιμους αναγνωριστικούς είναι οι εξής:

1. Ένας αναγνωριστικός πρέπει να ξεκινά με:

• Ένα γράμμα (A-Z ή a-z)
• Το σύμβολο δολαρίου ($)
• Ή το χαρακτήρα κάτω παύλα (_)

2. Οι επόμενοι χαρακτήρες μπορούν να είναι γράμματα, ψηφία, κάτω παύλα ή σύμβολα δολαρίου.

Ορισμένα παραδείγματα νόμιμων αναγνωριστικών στη JavaScript είναι:

• name: ένα αναγνωριστικό που αποτελείται μόνο από γράμματα και μικρά γράμματα.
• _count: ένα αναγνωριστικό που ξεκινά με κάτω παύλα.
• $value: ένα αναγνωριστικό που ξεκινά με σύμβολο δολαρίου.
• myVariable123: ένα αναγνωριστικό που περιλαμβάνει γράμματα και αριθμούς.

Είναι σημαντικό να ακολουθείτε τους κανόνες των αναγνωριστικών κατά την ανάπτυξη του κώδικά σας, προκειμένου να έχετε έγκυρους και ευανάγνωστους αναγνωριστικούς.

Στη JavaScript, όλοι οι αναγνωριστικοί (identifiers) είναι case sensitive, πράγμα που σημαίνει ότι η πεζή και η κεφαλαία γράμματα θεωρούνται διαφορετικά. Αυτό σημαίνει ότι οι μεταβλητές “lastName” και “lastname” θεωρούνται διαφορετικές μεταβλητές στη JavaScript.

Για παράδειγμα:

var lastName = "Smith";
var lastname = "Johnson";

console.log(lastName); // Εκτυπώνει: "Smith"
console.log(lastname); // Εκτυπώνει: "Johnson"

Σε αυτό το παράδειγμα, οι μεταβλητές “lastName” και “lastname” είναι διαφορετικές μεταβλητές λόγω της πεζής και κεφαλαίας γραφής. Αν προσπαθούσαμε να χρησιμοποιήσουμε τη μεταβλητή “lastname” με το πεζό “l” (δηλαδή “lastname”), δεν θα επηρεάσει την τιμή της μεταβλητής “lastName”.

Είναι σημαντικό να έχετε υπόψη σας αυτό το γεγονός όταν ονομάζετε μεταβλητές, συναρτήσεις και άλλα αναγνωριστικά στη JavaScript. Η πεζή και κεφαλαία γραφή πρέπει να τηρείται ακριβώς για να αναγνωριστούν σωστά οι διάφοροι αναγνωριστικοί κατά την εκτέλεση του προγράμματος.

Ιστορικά, οι προγραμματιστές έχουν χρησιμοποιήσει διάφορους τρόπους για τη σύνδεση πολλαπλών λέξεων σε ένα όνομα μεταβλητής. Στη JavaScript, η πρακτική που συνηθίζεται είναι η χρήση του camel case.

Camel case είναι ένας τρόπος επισήμανσης που συνδυάζει λέξεις με τη χρήση κεφαλαίων γραμμάτων για να διαχωρίσει τις λέξεις μέσα σε ένα όνομα μεταβλητής. Υπάρχουν δύο τύποι camel case: ο lower camel case και ο upper camel case.

Lower Camel Case:
Στη JavaScript, οι προγραμματιστές τείνουν να χρησιμοποιούν το lower camel case, όπου η πρώτη λέξη ξεκινά με μικρό γράμμα και οι επόμενες λέξεις ξεκινούν με κεφαλαίο γράμμα. Αυτή η πρακτική χρησιμοποιείται για την ονοματοδότηση μεταβλητών, συναρτήσεων και άλλων αναγνωριστικών στη JavaScript.

Παραδείγματα lower camel case:

var firstName = "John";
var lastName = "Doe";
var masterCard = "1234567890";
var interCity = "New York";

Upper Camel Case (Pascal Case):
Ο upper camel case, επίσης γνωστός ως Pascal Case, ακολουθεί την ίδια προσέγγιση με το lower camel case, εκτός από το γεγονός ότι η πρώτη λέξη ξεκινά με κεφαλαίο γράμμα. Συνήθως χρησιμοποιείται για την ονοματοδότηση κλάσεων ή κατασκευαστών (constructors) στη JavaScript.

Παραδείγματα upper camel case:

function PersonObject(firstName, lastName) {
  this.firstName = firstName;
  this.lastName = lastName;
}

var myPerson = new PersonObject("John", "Doe");

Επιλέξτε τον τύπο camel case που προτιμάτε και συνεχίστε να χρησιμοποιείτε συνεπώς την κατάλληλη πρακτική κατά την ονοματοδότηση των μεταβλητών και των συναρτήσεων στον κώδικά σας.

Η JavaScript χρησιμοποιεί το σύνολο χαρακτήρων Unicode.

Το Unicode καλύπτει (σχεδόν) όλους τους χαρακτήρες, σημεία στίξης και σύμβολα σε όλο τον κόσμο. Αυτό σημαίνει ότι μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το Unicode για να αναπαραστήσετε χαρακτήρες από διάφορες γλώσσες, συμπεριλαμβανομένων των ελληνικών χαρακτήρων.

Παραδείγματα ελληνικών χαρακτήρων που μπορούν να χρησιμοποιηθούν στη JavaScript:

var greekLetter = "Α";
var greekWord = "καλημέρα";

Μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε ειδικούς χαρακτήρες, όπως σημεία στίξης, σύμβολα και ακόμα και emoji, από το Unicode:

var specialChar = "$";
var emoji = "😃";

Οι δυνατότητες του Unicode σας επιτρέπουν να επεκτείνετε τον κώδικά σας και να δουλεύετε με διάφορους χαρακτήρες από διάφορες γλώσσες και πολιτισμούς.