Οι δηλώσεις (statements) στη JavaScript είναι εντολές που προκαλούν εκτέλεση κώδικα. Κάθε δήλωση στη JavaScript τερματίζεται με έναν τερματιστή γραμμής (;).
Οι πιο συνηθισμένες δηλώσεις που χρησιμοποιούνται στη JavaScript περιλαμβάνουν:
- Δήλωση μεταβλητής (Variable declaration):
Χρησιμοποιείται για να δημιουργήσετε μια μεταβλητή και να της αναθέσετε μια τιμή. Παράδειγμα:
var name = "John";
- Ανάθεση τιμής (Assignment):
Χρησιμοποιείται για να αναθέσετε μια τιμή σε μια υπάρχουσα μεταβλητή. Παράδειγμα:
age = 30;
- Εκτέλεση συνάρτησης (Function invocation):
Χρησιμοποιείται για να καλέσετε μια συνάρτηση για εκτέλεση. Παράδειγμα:
console.log("Hello, world!");
- Συνθήκη (Conditional statements):
Χρησιμοποιούνται για να εκτελέσετε κώδικα βάσει μιας συνθήκης. Παράδειγμα:
if (score > 90) {
console.log("Excellent!");
} else {
console.log("Good job!");
}
- Βρόχοι (Loops):
Χρησιμοποιούνται για την επανάληψη ενός κομματιού κώδικα επανειλημμένα. Οι πιο συνηθισμένοι βρόχοι είναι οιforκαιwhile. Παράδειγμα:
for (var i = 0; i < 5; i++) {
console.log(i);
}
Αυτοί είναι μερικοί από τους βασικούς τύπους δηλώσεων που χρησιμοποιούνται στη JavaScript. Οι δηλώσεις συνδυάζονται για να δημιουργήσουν προγράμματα και λειτουργίες που εκτελούνται στον περιηγητή ή σε άλλο περιβάλλον εκτέλεσης JavaScript.
[adinserter block=”2″]
Ένα πρόγραμμα σε JavaScript αποτελείται από μια λίστα δηλώσεων προγραμματισμού. Αυτές οι δηλώσεις γράφονται στη γλώσσα JavaScript και εκτελούνται με μια συγκεκριμένη σειρά από τον υπολογιστή ή τον διερμηνέα JavaScript.
Εδώ υπάρχει ένα παράδειγμα ενός απλού προγράμματος σε JavaScript που εμφανίζει ένα μήνυμα στην κονσόλα:
console.log("Γειά σου, Κόσμε!");
Σε αυτό το πρόγραμμα, η δήλωση console.log("Γειά σου, Κόσμε!"); είναι μια δήλωση στη JavaScript που καλεί τη συνάρτηση console.log() για να εμφανίσει το μήνυμα “Γειά σου, Κόσμε!” στην κονσόλα.
Τα προγράμματα σε JavaScript μπορούν να περιέχουν πολλές δηλώσεις και εκτελούνται σειριακά από πάνω προς τα κάτω. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε διάφορους τύπους δηλώσεων και δομές ελέγχου όπως συνθήκες και βρόχους για να δημιουργήσετε πιο πολύπλοκα προγράμματα.
Αυτό είναι ένα παράδειγμα που δείχνει πώς μπορείτε να δημιουργήσετε ένα πρόγραμμα σε JavaScript, που αποτελείται από μια λίστα δηλώσεων προγραμματισμού και εκτελείται σειριακά.
Στη JavaScript, οι δηλώσεις περιλαμβάνουν:
- Τιμές (Values): Οι τιμές αναπαριστούν δεδομένα, όπως αριθμούς, συμβολοσειρές, λογικές τιμές (true/false), αντικείμενα κ.λπ.
- Τελεστές (Operators): Οι τελεστές χρησιμοποιούνται για να εκτελέσουν λειτουργίες σε τιμές. Παραδείγματα τελεστών είναι οι αριθμητικοί τελεστές (+, -, *, /), ο τελεστής εκχώρησης (=) και οι τελεστές σύγκρισης (==, <, >) κ.λπ.
- Εκφράσεις (Expressions): Οι εκφράσεις συνδυάζουν τιμές και τελεστές για να παράγουν ένα αποτέλεσμα. Μια εκφραση μπορεί να αποτελείται από μια τιμή, έναν τελεστή ή μια συνδυαστική έκφραση των δύο.
- Λέξεις-κλειδιά (Keywords): Οι λέξεις-κλειδιά είναι προεπιλεγμένες λέξεις της γλώσσας που έχουν ειδικό νόημα και χρησιμοποιούνται για να δηλώνουν δομές ελέγχου, δηλώσεις συνάρτησης, δήλωση μεταβλητής κ.λπ. Παραδείγματα λέξεων-κλειδιών είναι οι
if,for,while,function,var,letκ.ά. - Σχόλια (Comments): Τα σχόλια είναι τμήματα κώδικα που παραλείπονται από την εκτέλεση και χρησιμοποιούνται για να προσθέσουν επεξηγήσεις ή σημειώσεις στον κώδικα. Υπάρχουν δύο είδη σχολίων στη JavaScript: τα μονογραμμικά σχόλια (//) και τα πολυγραμμικά σχόλια (/* */).
Με τη συνδυασμένη χρήση αυτών των στοιχείων, μπορείτε να δημιουργήσετε δηλώσεις προγραμματισμού που εκτελούν διάφορες λειτουργίες και επεξεργάζονται δεδομένα. Κάθε δήλωση προγραμματισμού συμβάλλει στην εκτέλεση ενός προγράμματος JavaScript.
Στη JavaScript, τα ερωτηματικά (;) χρησιμοποιούνται για να διαχωρίσουν τις δηλώσεις (statements) της γλώσσας.
Για να είναι έγκυρος κώδικας JavaScript, συνήθως προσθέτετε ένα ερωτηματικό (;) στο τέλος κάθε εκτελέσιμης δήλωσης (executable statement).
Εδώ είναι ένα παράδειγμα που δείχνει πώς να προσθέσετε ένα ερωτηματικό (;) στο τέλος κάθε εκτελέσιμης δήλωσης στη JavaScript:
var x = 5;
var y = 10;
var sum = x + y;
console.log(sum);
if (sum > 15) {
console.log("Το άθροισμα είναι μεγαλύτερο από 15.");
} else {
console.log("Το άθροισμα είναι μικρότερο ή ίσο με 15.");
}
Σε αυτό το παράδειγμα, έχουμε τέσσερις δηλώσεις. Η πρώτη και η δεύτερη δήλωση αναθέτουν τιμές στις μεταβλητές x και y. Η τρίτη δήλωση υπολογίζει το άθροισμα των x και y και αποθηκεύει το αποτέλεσμα στη μεταβλητή sum. Η τέταρτη δήλωση εμφανίζει την τιμή της μεταβλητής sum στην κονσόλα. Τέλος, χρησιμοποιούμε μια δομή if-else για να ελέγξουμε την τιμή της sum και να εμφανίσουμε το αντίστοιχο μήνυμα.
Προσθέτοντας ένα ερωτηματικό (;) στο τέλος κάθε δήλωσης βεβαιώνεστε ότι ο κώδικας σας είναι έγκυρος και θα εκτελεστεί σωστά.
Στη JavaScript, τα κενά (white space) αγνοούνται. Αυτό σημαίνει ότι η JavaScript αγνοεί τα πολλαπλά κενά και τα αλλεπάλληλα κενά μεταξύ των διαφόρων στοιχείων του κώδικα.
Μπορείτε να προσθέσετε κενά στον κώδικά σας για να τον καταστήσετε πιο ευανάγνωστο. Αυτό σημαίνει ότι μπορείτε να προσθέσετε κενά πριν ή μετά από λέξεις-κλειδιά, τελεστές, αριθμούς, μεταβλητές, συμβολοσειρές και άλλα στοιχεία κώδικα, χωρίς να επηρεάζεται η λειτουργία του προγράμματος.
[adinserter block=”3″]
Εδώ είναι ένα παράδειγμα που δείχνει πώς μπορείτε να προσθέσετε κενά στον κώδικα σας για να τον καταστήσετε πιο ευανάγνωστο:
var firstName = "John";
var lastName = "Doe";
var fullName = firstName + " " + lastName;
if (fullName.length > 10) {
console.log("The full name is too long.");
} else {
console.log("The full name is fine.");
}
Σε αυτό το παράδειγμα, έχουμε προσθέσει κενά πριν και μετά από τις λέξεις-κλειδιά (var, if, else) και τους τελεστές (=, +, >), καθώς και μεταξύ των προσδιοριστών μεταβλητών (firstName, lastName) και των τιμών τους ("John", "Doe"). Αυτά τα κενά δεν επηρεάζουν την λειτουργία του κώδικα, αλλά καθιστούν τον κώδικα πιο ευανάγνωστο και κατανοητό.
Είναι σημαντικό να σημειώσετε ότι, ενώ τα κενά αγνοούνται, πρέπει να είστε προσεκτικοί με την τοποθέτηση των κενών γραμμών (new lines), καθώς αυτά μπορεί να επηρεάσουν τη σημασιολογία του κώδικα.
Για καλύτερη αναγνωσιμότητα, οι προγραμματιστές συνήθως προτιμούν να αποφεύγουν γραμμές κώδικα μεγαλύτερες από 80 χαρακτήρες.
Εάν μια δήλωση στη JavaScript δεν χωράει σε μία γραμμή, ο καλύτερος τρόπος να την κατακερματίσετε είναι μετά από έναν τελεστή.
Εδώ υπάρχει ένα παράδειγμα που δείχνει πώς να κατακερματίσετε μια δήλωση σε περίπτωση που δεν χωράει σε μία γραμμή:
var result = number1 + number2 + number3 + number4 + number5;
Σε αυτό το παράδειγμα, η δήλωση αναθέτει το άθροισμα πέντε μεταβλητών (number1, number2, number3, number4, number5) στη μεταβλητή result. Επειδή η δήλωση δεν χωράει σε μία γραμμή, κατακερματίζουμε τη γραμμή μετά από τον τελεστή “+” για να βελτιώσουμε την αναγνωσιμότητα του κώδικα.
Αυτή η τεχνική κατακερματισμού της δήλωσης μετά από έναν τελεστή είναι συνηθισμένη στη JavaScript και βοηθά στη διατήρηση μιας καλής δομής και αναγνωσιμότητας του κώδικα. Επίσης, θα πρέπει να διατηρήσετε τη συνέπεια στον κώδικά σας, ακολουθώντας τις προτιμήσεις στο μήκος γραμμής που έχετε θέσει.
Στη JavaScript, οι δηλώσεις μπορούν να ομαδοποιηθούν μαζί σε τμήματα κώδικα (code blocks) μέσα σε αγκύλες {…}.
Ο σκοπός των τμημάτων κώδικα είναι να ορίσουν δηλώσεις που εκτελούνται μαζί.
Ένα μέρος όπου θα βρείτε δηλώσεις που ομαδοποιούνται μαζί σε τμήματα κώδικα είναι στις συναρτήσεις της JavaScript.
Εδώ υπάρχει ένα παράδειγμα που δείχνει πώς να ορίσετε ένα τμήμα κώδικα μέσα σε αγκύλες:
function greet(name) {
console.log("Hello, " + name + "!");
console.log("Welcome to our website.");
}
greet("John");
Σε αυτό το παράδειγμα, ο ορισμός της συνάρτησης greet περικλείεται μέσα σε αγκύλες {}. Ο κώδικας που βρίσκεται μέσα στις αγκύλες αποτελεί το τμήμα κώδικα της συνάρτησης. Όταν καλείται η συνάρτηση με τον παράμετρο "John", ο κώδικας μέσα στο τμήμα κώδικα της συνάρτησης εκτελείται, και τα μηνύματα εμφανίζονται στην κονσόλα.
Οι τμήματα κώδικα με αγκύλες {} χρησιμοποιούνται επίσης σε άλλες δομές ελέγχου όπως οι συνθήκες (if, else), οι βρόχοι (for, while), και οι δηλώσεις try-catch για την διαχείριση σφαλμάτων.
Στη JavaScript, οι δηλώσεις συνήθως ξεκινούν με μια λέξη-κλειδί (keyword) για να προσδιορίσουν την ενέργεια που πρέπει να εκτελεστεί στη JavaScript.
Εδώ υπάρχει μια λίστα με μερικές από τις λέξεις-κλειδιά που χρησιμοποιούνται στη JavaScript:
var: Δηλώνει μια μεταβλητή.let: Δηλώνει μια μεταβλητή που είναι περιορισμένη σε ένα τμήμα κώδικα (block).const: Δηλώνει μια σταθερά μεταβλητή που είναι περιορισμένη σε ένα τμήμα κώδικα (block).if: Ορίζει ένα τμήμα κώδικα που θα εκτελεστεί με βάση μια συνθήκη.switch: Ορίζει ένα τμήμα κώδικα που θα εκτελεστεί σε διάφορες περιπτώσεις.for: Ορίζει ένα τμήμα κώδικα που θα εκτελεστεί επαναληπτικά για μια συγκεκριμένη πλήθος φορές.function: Δηλώνει μια συνάρτηση.return: Εξάγει (επιστρέφει) μια τιμή από μια συνάρτηση και τερματίζει την εκτέλεση της συνάρτησης.try: Εφαρμόζει χειρισμό σφαλμάτων σε ένα τμήμα κώδικα.
Αυτές οι λέξεις-κλειδιά χρησιμοποιούνται για να καθορίσουν τη συντακτική δομή και την λειτουργικότητα του κώδικα στη JavaScript. Καθένα από αυτά έχει έναν συγκεκριμένο ρόλο και χρησιμοποιείται για να εκτελέσει μια συγκεκριμένη ενέργεια. Είναι σημαντικό να γνωρίζετε τη σημασία αυτών των λέξεων-κλειδιών για να μπορείτε να συνθέτετε σωστό κώδικα στη JavaScript.