Μπορείτε να αποκτήσετε πρόσβαση στα στοιχεία ενός tuple αναφερόμενοι στον αριθμό τους και δείχνοντας στην αντίστοιχη θέση χρησιμοποιώντας αγκύλες []. Οι θέσεις των στοιχείων ξεκινούν από το 0 για το πρώτο στοιχείο, 1 για το δεύτερο και ούτω καθεξής. Ένα παράδειγμα θα ήταν:
my_tuple = ("apple", "banana", "cherry")
print(my_tuple[0]) # Εκτύπωση του πρώτου στοιχείου: "apple"
print(my_tuple[1]) # Εκτύπωση του δεύτερου στοιχείου: "banana"
print(my_tuple[2]) # Εκτύπωση του τρίτου στοιχείου: "cherry"
Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και αρνητικούς δείκτες για να αποκτήσετε πρόσβαση στα στοιχεία από το τέλος της tuple. Για παράδειγμα, my_tuple[-1] θα αναφερθεί στο τελευταίο στοιχείο του tuple.
Στην Python, οι αρνητικοί δείκτες χρησιμοποιούνται για να αναφερθούμε στα στοιχεία της λίστας ξεκινώντας από το τέλος προς την αρχή. Ο αριθμός -1 αντιστοιχεί στο τελευταίο στοιχείο της λίστας, ο αριθμός -2 αντιστοιχεί στο προτελευταίο στοιχείο και ούτω καθεξής.
Παράδειγμα:
thistuple = ("apple", "banana", "cherry")
print(thistuple[-1]) # Εκτυπώνει το τελευταίο στοιχείο της πλειάδας, δηλαδή "cherry"
Στον παραπάνω κώδικα, δημιουργείται μια πλειάδα thistuple με τρία στοιχεία: “apple”, “banana” και “cherry”. Χρησιμοποιώντας τον αρνητικό δείκτη [-1], προσπελαύνουμε το τελευταίο στοιχείο της πλειάδας, που είναι “cherry”. Έπειτα, το αποτέλεσμα εκτυπώνεται στην οθόνη.
[adinserter block=”2″]
Στην Python, μπορείτε να καθορίσετε ένα εύρος των δεικτών μιας πλειάδας (tuple) χρησιμοποιώντας τον τελεστή slicing (αποκοπή). Με την χρήση του slicing, μπορείτε να αναφερθείτε σε ένα συγκεκριμένο εύρος δεικτών και να δημιουργήσετε μια νέα πλειάδα που περιέχει μόνο τα στοιχεία από αυτό το εύρος.
Για παράδειγμα, αν έχουμε μια πλειάδα thistuple με τρία στοιχεία (“apple”, “banana”, “cherry”), μπορούμε να καθορίσουμε ένα εύρος δεικτών χρησιμοποιώντας τον τελεστή slicing με τη μορφή start:stop, όπου start είναι ο δείκτης έναρξης και stop είναι ο δείκτης τερματισμού.
Το αποτέλεσμα του slicing θα είναι μια νέα πλειάδα που περιέχει μόνο τα στοιχεία από το εύρος που καθορίσατε.
Παράδειγμα:
thistuple = ("apple", "banana", "cherry", "orange", "kiwi", "melon", "mango")
print(thistuple[2:5]) # Εκτυπώνει τα στοιχεία από τη θέση 2 μέχρι τη θέση 4: ('cherry', 'orange', 'kiwi')
Στον παραπάνω κώδικα, χρησιμοποιείται η λίστα thistuple που περιέχει στοιχεία. Με την πρόσβαση με χρήση slicing, χρησιμοποιούμε τη σύνταξη [start:end] για να πάρουμε ένα υποσύνολο των στοιχείων της λίστας. Συγκεκριμένα, με τη γραμμή κώδικα thistuple[2:5] επιστρέφονται τα στοιχεία από τη θέση 2 μέχρι τη θέση 4. Το αποτέλεσμα της εκτέλεσης του παραπάνω κώδικα θα είναι ('cherry', 'orange', 'kiwi'), καθώς επιλέγονται οι θέσεις 2, 3 και 4 της λίστας.
Αν αφήσετε έξω την τιμή εκκίνησης στο slicing, τότε το εύρος θα ξεκινήσει από το πρώτο στοιχείο της tuple. Ας παρουσιάσουμε ένα παράδειγμα:
thistuple = ("apple", "banana", "cherry", "orange", "kiwi", "melon", "mango")
print(thistuple[:3]) # Εκτυπώνει τα πρώτα τρία στοιχεία: ('apple', 'banana', 'cherry')
Στον παραπάνω κώδικα, χρησιμοποιούμε το slicing [:3] για να πάρουμε ένα υποσύνολο των πρώτων τριών στοιχείων της tuple thistuple. Το αποτέλεσμα της εκτέλεσης του παραπάνω κώδικα θα είναι ('apple', 'banana', 'cherry'), καθώς επιλέγονται τα πρώτα τρία στοιχεία της tuple.
Αφήνοντας έξω την τιμή τέλους, το εύρος θα προχωρήσει μέχρι το τέλος της tuple:
Παράδειγμα:
thistuple = ("apple", "banana", "cherry", "orange", "kiwi", "melon", "mango")
print(thistuple[2:]) # Εκτυπώνει τα στοιχεία από τη θέση 2 μέχρι το τέλος της tuple: ('cherry', 'orange', 'kiwi', 'melon', 'mango')
Στο παραπάνω παράδειγμα, χρησιμοποιείται η tuple thistuple που περιέχει στοιχεία. Με τη χρήση slicing και αφήνοντας έξω την τιμή τέλους ([2:]), επιλέγονται τα στοιχεία από τη θέση 2 μέχρι το τέλος της tuple. Το αποτέλεσμα της εκτέλεσης του παραπάνω κώδικα θα είναι ('cherry', 'orange', 'kiwi', 'melon', 'mango'), καθώς επιλέγονται όλα τα στοιχεία από τη θέση 2 και μετά μέχρι το τέλος της tuple.
[adinserter block=”3″]
Μπορείτε να καθορίσετε αρνητικούς δείκτες στην Python για να ξεκινήσετε την αναζήτηση από το τέλος μιας tuple. Ο αρνητικός δείκτης -1 αναφέρεται στο τελευταίο στοιχείο, ο -2 αναφέρεται στο προτελευταίο στοιχείο και ούτω καθεξής. Αν θέλετε να πάρετε ένα υποσύνολο των στοιχείων από το τέλος της tuple, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τη σύνταξη [start:end:step], όπου ο δείκτης start είναι ο αρνητικός δείκτης που καθορίζει το ξεκίνημα, ο end είναι ο αρνητικός δείκτης που καθορίζει το τέλος, και ο step καθορίζει την κίνηση ανάμεσα στα στοιχεία.
Παράδειγμα:
thistuple = ("apple", "banana", "cherry", "orange", "kiwi", "melon", "mango")
print(thistuple[-4:-1]) # Εκτυπώνει τις τελευταίες τρεις τιμές της λίστας: ('kiwi', 'melon', 'mango')
Στον παραπάνω κώδικα, χρησιμοποιείται το slicing στη λίστα thistuple. Η έκφραση [-4:-1] αναφέρεται στην υπολίστα από τον τέταρτο τελευταίο έως τον προτελευταίο δείκτη της λίστας. Συνεπώς, θα εκτυπωθούν οι τρεις τιμές ('kiwi', 'melon', 'mango'). Ο αρνητικός δείκτης -4 αντιστοιχεί στον τέταρτο από το τέλος δείκτη, ενώ ο αρνητικός δείκτης -1 αντιστοιχεί στον προτελευταίο δείκτη.
Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τη λέξη-κλειδί in για να ελέγξετε εάν ένα συγκεκριμένο στοιχείο υπάρχει σε μια tuple. Η σύνταξη είναι η εξής:
if element in my_tuple:
# Εκτελείται αν το στοιχείο υπάρχει στην tuple
# Μπορείτε να προσθέσετε τον κώδικά σας εδώ
else:
# Εκτελείται αν το στοιχείο δεν υπάρχει στην tuple
# Μπορείτε να προσθέσετε τον κώδικά σας εδώ
Αν το element υπάρχει στην my_tuple, ο κώδικας μέσα στην πρώτη συνθήκη εκτελείται. Αν το element δεν υπάρχει, ο κώδικας μέσα στη δεύτερη συνθήκη εκτελείται. Μπορείτε να προσθέσετε τον κώδικά σας σε αυτές τις ενότητες ανάλογα με τις ανάγκες σας.
Παράδειγμα:
thistuple = ("apple", "banana", "cherry")
# Έλεγχος αν το στοιχείο "apple" υπάρχει στο thistuple
if "apple" in thistuple:
print("Yes, 'apple' is in the fruits tuple")
Η έξοδος του παραπάνω κώδικα θα είναι:
Yes, 'apple' is in the fruits tuple
Στον παραπάνω κώδικα, δημιουργείται μία πλειάδα (tuple) με τα στοιχεία “apple”, “banana” και “cherry”. Στη συνέχεια, γίνεται ο έλεγχος αν το στοιχείο “apple” υπάρχει στο thistuple χρησιμοποιώντας την συνθήκη if "apple" in thistuple. Αν η συνθήκη είναι αληθής, τότε εκτυπώνεται το μήνυμα “Yes, ‘apple’ is in the fruits tuple”.