5.2 Οι μέθοδοι πινάκων (Array) στην JavaScript

Οι πίνακες (arrays) στη JavaScript έχουν πολλές μεθόδους που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε για την εκτέλεση διάφορων εργασιών πάνω σε αυτούς. Ας δούμε μερικές από τις συνηθέστερες μεθόδους:

  1. push(): Προσθέτει ένα ή περισσότερα στοιχεία στο τέλος του πίνακα και επιστρέφει το νέο μήκος του πίνακα.
var fruits = ["apple", "banana"];
fruits.push("orange");
console.log(fruits); // Εμφανίζει: ["apple", "banana", "orange"]
  1. pop(): Αφαιρεί το τελευταίο στοιχείο από τον πίνακα και το επιστρέφει.
var fruits = ["apple", "banana", "orange"];
var lastFruit = fruits.pop();
console.log(fruits); // Εμφανίζει: ["apple", "banana"]
console.log(lastFruit); // Εμφανίζει: "orange"
  1. join(): Συνδέει όλα τα στοιχεία του πίνακα σε μία συμβολοσειρά, χρησιμοποώντας ένα διαχωριστικό και την επιστρέφει.
var fruits = ["apple", "banana", "orange"];
var result = fruits.join(", ");
console.log(result); // Εμφανίζει: "apple, banana, orange"
  1. slice(): Δημιουργεί ένα νέο πίνακα από ένα τμήμα του υπάρχοντος πίνακα, χωρίς να τον τροποποιεί.
var fruits = ["apple", "banana", "orange", "kiwi"];
var slicedFruits = fruits.slice(1, 3);
console.log(slicedFruits); // Εμφανίζει: ["banana", "orange"]
  1. indexOf(): Επιστρέφει τη θέση του πρώτου εμφανιζόμενου στοιχείου στον πίνακα, ή -1 αν το στοιχείο δεν βρεθεί.
var fruits = ["apple", "banana", "orange"];
var index = fruits.indexOf("banana");
console.log(index); // Εμφανίζει: 1

Αυτές είναι μόνο μερικές από τις μεθόδους που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε για την επεξεργασία πινάκων στη JavaScript. Υπάρχουν και πολλές άλλες μεθόδοι που μπορείτε να ανακαλύψετε για να καλύψετε διάφορες ανάγκες στην επεξεργασία πινάκων.

Η ιδιότητα length επιστρέφει το μέγεθος (μήκος) ενός πίνακα. Αυτή η ιδιότητα είναι διαθέσιμη σε κάθε πίνακα στη JavaScript και επιστρέφει τον αριθμό των στοιχείων που περιέχει ο πίνακας.

Εδώ υπάρχει ένα παράδειγμα που δείχνει πώς να χρησιμοποιήσετε την ιδιότητα length:

var fruits = ["apple", "banana", "orange"];
var length = fruits.length;
console.log(length); // Εμφανίζει: 3

Σε αυτό το παράδειγμα, η ιδιότητα length χρησιμοποιείται για να αποθηκευτεί το μέγεθος του πίνακα fruits στη μεταβλητή length. Ο πίνακας fruits περιέχει τρία στοιχεία, οπότε η ιδιότητα length θα επιστρέψει την τιμή 3.

Η ιδιότητα length είναι χρήσιμη για να γνωρίζετε τον αριθμό των στοιχείων που περιέχει ένας πίνακας, και μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την επανάληψη μέσω των στοιχείων του πίνακα ή για τον έλεγχο της κατάστασης του πίνακα.

Η μέθοδος toString() στη JavaScript μετατρέπει έναν πίνακα σε μια συμβολοσειρά με τιμές του πίνακα χωρισμένες με κόμματα.

Εδώ υπάρχει ένα παράδειγμα που δείχνει πώς να χρησιμοποιήσετε τη μέθοδο toString():

var fruits = ["apple", "banana", "orange"];
var str = fruits.toString();
console.log(str); // Εμφανίζει: "apple,banana,orange"

Σε αυτό το παράδειγμα, η μέθοδος toString() καλείται στον πίνακα fruits και επιστρέφει μια συμβολοσειρά με τις τιμές του πίνακα χωρισμένες με κόμματα. Η συμβολοσειρά που επιστρέφεται είναι "apple,banana,orange".

Η μέθοδος toString() είναι χρήσιμη όταν θέλετε να μετατρέψετε έναν πίνακα σε μια συμβολοσειρά που περιέχει τις τιμές του πίνακα. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την εμφάνιση ή την αποθήκευση των τιμών ενός πίνακα ως συμβολοσειρά.

[adinserter block=”2″]

Η μέθοδος join() επίσης ενώνει όλα τα στοιχεία ενός πίνακα σε μια συμβολοσειρά.

Λειτουργεί με τον ίδιο τρόπο με την toString(), αλλά επιπλέον μπορείτε να καθορίσετε τον διαχωριστή (separator) που θα χρησιμοποιηθεί.

Εδώ υπάρχει ένα παράδειγμα που δείχνει πώς να χρησιμοποιήσετε τη μέθοδο join():

var fruits = ["apple", "banana", "orange"];
var str = fruits.join(", ");
console.log(str); // Εμφανίζει: "apple, banana, orange"

Σε αυτό το παράδειγμα, η μέθοδος join(", ") καλείται στον πίνακα fruits με τον διαχωριστή (separator) να είναι ", ". Επιστρέφεται μια συμβολοσειρά με τις τιμές του πίνακα ενωμένες χρησιμοποιώντας τον διαχωριστή. Η συμβολοσειρά που επιστρέφεται είναι "apple, banana, orange".

Η μέθοδος join() είναι χρήσιμη όταν θέλετε να μετατρέψετε έναν πίνακα σε μια συμβολοσειρά με τις τιμές του πίνακα, χρησιμοποιώντας έναν προσαρμοσμένο διαχωριστή.

Η μέθοδος pop() στη JavaScript αφαιρεί το τελευταίο στοιχείο από έναν πίνακα.

Εδώ υπάρχει ένα παράδειγμα που δείχνει πώς να χρησιμοποιήσετε τη μέθοδο pop():

var fruits = ["apple", "banana", "orange"];
var lastFruit = fruits.pop();
console.log(fruits); // Εμφανίζει: ["apple", "banana"]
console.log(lastFruit); // Εμφανίζει: "orange"

Σε αυτό το παράδειγμα, η μέθοδος pop() καλείται στον πίνακα fruits. Αφαιρεί το τελευταίο στοιχείο από τον πίνακα και το επιστρέφει ως αποτέλεσμα. Μετά την εκτέλεση της pop(), ο πίνακας fruits περιέχει τα στοιχεία ["apple", "banana"], ενώ η μεταβλητή lastFruit περιέχει την τιμή "orange".

Η μέθοδος pop() είναι χρήσιμη όταν θέλετε να αφαιρέσετε το τελευταίο στοιχείο από έναν πίνακα και να το χρησιμοποιήσετε για επεξεργασία ή αποθήκευση. Επίσης, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε την επιστρεφόμενη τιμή για να εμφανίσετε το αφαιρεθέν στοιχείο ή για οποιαδήποτε άλλη επεξεργασία χρειάζεστε.

Η μέθοδος push() στη JavaScript προσθέτει ένα νέο στοιχείο σε έναν πίνακα (στο τέλος του).

Εδώ υπάρχει ένα παράδειγμα που δείχνει πώς να χρησιμοποιήσετε τη μέθοδο push():

var fruits = ["apple", "banana"];
fruits.push("orange");
console.log(fruits); // Εμφανίζει: ["apple", "banana", "orange"]

Σε αυτό το παράδειγμα, η μέθοδος push("orange") καλείται στον πίνακα fruits. Προσθέτει το στοιχείο "orange" στο τέλος του πίνακα. Μετά την εκτέλεση της push(), ο πίνακας fruits περιέχει τα στοιχεία ["apple", "banana", "orange"].

Η μέθοδος push() είναι χρήσιμη όταν θέλετε να προσθέσετε ένα νέο στοιχείο στον πίνακα, κυρίως στο τέλος του. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε την push() για να επεκτείνετε τον πίνακα κατά την εκτέλεση του προγράμματος ή για να προσθέσετε δυναμικά στοιχεία στον πίνακα βάσει των αναγκών σας.

Η μέθοδος shift() στη JavaScript αφαιρεί το πρώτο στοιχείο ενός πίνακα και “μετακινεί” όλα τα υπόλοιπα στοιχεία σε μικρότερο δείκτη.

Εδώ υπάρχει ένα παράδειγμα που δείχνει πώς να χρησιμοποιήσετε τη μέθοδο shift():

var fruits = ["apple", "banana", "orange"];
var shiftedFruit = fruits.shift();
console.log(fruits); // Εμφανίζει: ["banana", "orange"]
console.log(shiftedFruit); // Εμφανίζει: "apple"

Σε αυτό το παράδειγμα, η μέθοδος shift() καλείται στον πίνακα fruits. Αφαιρεί το πρώτο στοιχείο "apple" από τον πίνακα και το επιστρέφει ως αποτέλεσμα. Μετά την εκτέλεση της shift(), ο πίνακας fruits περιέχει τα στοιχεία ["banana", "orange"], ενώ η μεταβλητή shiftedFruit περιέχει την τιμή "apple".

Η μέθοδος shift() είναι χρήσιμη όταν θέλετε να αφαιρέσετε το πρώτο στοιχείο από έναν πίνακα και να μετακινήσετε όλα τα υπόλοιπα στοιχεία για να καλύψουν την κενή θέση. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη διαχείριση και τροποποίηση πινάκων σε διαδοχικές ενέργειες.

Η μέθοδος unshift() στη JavaScript προσθέτει ένα νέο στοιχείο σε έναν πίνακα (στην αρχή του) και “μετακινεί” τα υπάρχοντα στοιχεία προς μεγαλύτερο δείκτη.

Εδώ υπάρχει ένα παράδειγμα που δείχνει πώς να χρησιμοποιήσετε τη μέθοδο unshift():

var fruits = ["banana", "orange"];
fruits.unshift("apple");
console.log(fruits); // Εμφανίζει: ["apple", "banana", "orange"]

Σε αυτό το παράδειγμα, η μέθοδος unshift("apple") καλείται στον πίνακα fruits. Προσθέτει το στοιχείο "apple" στην αρχή του πίνακα και μετακινεί τα υπάρχοντα στοιχεία προς μεγαλύτερο δείκτη. Μετά την εκτέλεση της unshift(), ο πίνακας fruits περιέχει τα στοιχεία ["apple", "banana", "orange"].

Η μέθοδος unshift() είναι χρήσιμη όταν θέλετε να προσθέσετε ένα νέο στοιχείο στην αρχή ενός πίνακα και να “μετακινήσετε” τα υπάρχοντα στοιχεία προς μεγαλύτερο δείκτη. Αυτό μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την προσθήκη στοιχείων στην αρχή ενός πίνακα ή για την αλλαγή της σειράς των στοιχείων στον πίνακα βάσει των αναγκών σας.

Τα στοιχεία ενός πίνακα προσπελαύνονται χρησιμοποιώντας τον αριθμό τους δείκτη (index number).

Οι δείκτες των στοιχείων ενός πίνακα ξεκινούν από το 0 για το πρώτο στοιχείο, 1 για το δεύτερο, 2 για το τρίτο, και έτσι κατά σειρά.

Εδώ υπάρχει ένα παράδειγμα που δείχνει πώς να προσπελάσετε και να αλλάξετε ένα στοιχείο ενός πίνακα:

var fruits = ["apple", "banana", "orange"];
console.log(fruits[0]); // Εμφανίζει: "apple"

fruits[1] = "grape";
console.log(fruits); // Εμφανίζει: ["apple", "grape", "orange"]

Σε αυτό το παράδειγμα, το πρώτο στοιχείο του πίνακα fruits προσπελαύνεται με τη χρήση του δείκτη [0], και εμφανίζει την τιμή "apple". Στη συνέχεια, το δεύτερο στοιχείο του πίνακα αλλάζεται από "banana" σε "grape" με την εκχώρηση fruits[1] = "grape". Τέλος, ο πίνακας fruits εμφανίζεται και περιέχει τα στοιχεία ["apple", "grape", "orange"].

Η πρόσβαση και η αλλαγή στοιχείων ενός πίνακα γίνεται μέσω των δεικτών τους. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τον αριθμό του δείκτη για να προσπελάσετε και να αλλάξετε τιμές στον πίνακα ανάλογα με τις ανάγκες του προγράμματός σας.

[adinserter block=”3″]

Η ιδιότητα length παρέχει έναν εύκολο τρόπο για να προσθέσετε ένα νέο στοιχείο σε έναν πίνακα.

Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε την ιδιότητα length για να αναφερθείτε στην επόμενη διαθέσιμη θέση στον πίνακα, και να τοποθετήσετε το νέο στοιχείο εκεί.

Εδώ υπάρχει ένα παράδειγμα που δείχνει πώς να προσθέσετε ένα νέο στοιχείο σε έναν πίνακα χρησιμοποιώντας την ιδιότητα length:

var fruits = ["apple", "banana"];
fruits[fruits.length] = "orange";
console.log(fruits); // Εμφανίζει: ["apple", "banana", "orange"]

Σε αυτό το παράδειγμα, η ιδιότητα length χρησιμοποιείται για να αναφερθεί στην επόμενη διαθέσιμη θέση στον πίνακα fruits, που είναι η θέση 2 (το μήκος του πίνακα). Στη συνέχεια, το νέο στοιχείο "orange" τοποθετείται στη θέση αυτή, προσθέτοντας το στοιχείο στον πίνακα. Τέλος, ο πίνακας fruits εμφανίζεται και περιέχει τα στοιχεία ["apple", "banana", "orange"].

Η ιδιότητα length είναι ένας βολικός τρόπος για να προσθέσετε νέα στοιχεία σε έναν πίνακα χρησιμοποιώντας την επόμενη διαθέσιμη θέση. Αυτό είναι χρήσιμο όταν δεν γνωρίζετε εκ των προτέρων το μέγεθος του πίνακα ή όταν θέλετε να προσθέσετε στοιχεία δυναμικά κατά την εκτέλεση του προγράμματος.

Η μέθοδος delete() στον πίνακα στη JavaScript διαγράφει ένα στοιχείο από έναν πίνακα, αλλά αφήνει μια κενή θέση στον πίνακα.

Εδώ υπάρχει ένα παράδειγμα που δείχνει πώς να χρησιμοποιήσετε τη μέθοδο delete():

var fruits = ["apple", "banana", "orange"];
delete fruits[1];
console.log(fruits); // Εμφανίζει: ["apple", undefined, "orange"]

Σε αυτό το παράδειγμα, η μέθοδος delete fruits[1] καλείται στον πίνακα fruits. Διαγράφει το στοιχείο με δείκτη 1, που είναι "banana". Ωστόσο, αντί να μετατοπίσει τα υπόλοιπα στοιχεία για να καλύψει το κενό, αφήνει μια κενή θέση στον πίνακα. Έτσι, ο πίνακας fruits περιέχει τα στοιχεία ["apple", undefined, "orange"].

Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η delete() δεν μειώνει το μήκος του πίνακα. Απλά καθιστά το στοιχείο κενό και το αφαιρεί από την ορατότητα. Ανάλογα με την περίπτωση χρήσης, η delete() μπορεί να μην είναι η καλύτερη επιλογή για τη διαγραφή στοιχείων από έναν πίνακα. Αντί για αυτό, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τη μέθοδο splice() για να διαγράψετε στοιχεία και να μετατοπίσετε τα υπόλοιπα στοιχεία σωστά στον πίνακα.

Η μέθοδος concat() στη JavaScript δημιουργεί έναν νέο πίνακα συνδυάζοντας (συνενώνοντας) υπάρχοντες πίνακες.

Εδώ υπάρχει ένα παράδειγμα που δείχνει πώς να χρησιμοποιήσετε τη μέθοδο concat():

var fruits1 = ["apple", "banana"];
var fruits2 = ["orange", "grape"];
var mergedFruits = fruits1.concat(fruits2);
console.log(mergedFruits); // Εμφανίζει: ["apple", "banana", "orange", "grape"]

Σε αυτό το παράδειγμα, οι μέθοδοι concat() καλούνται στον πίνακα fruits1 και περνούν τον πίνακα fruits2 ως όρισμα. Δημιουργείται ένας νέος πίνακας mergedFruits που περιέχει τα στοιχεία από τους δύο αρχικούς πίνακες συνενωμένα. Τέλος, ο πίνακας mergedFruits εμφανίζεται και περιέχει τα στοιχεία ["apple", "banana", "orange", "grape"].

Η μέθοδος concat() είναι χρήσιμη όταν θέλετε να συνδυάσετε (να συνενώσετε) δύο ή περισσότερους πίνακες για να δημιουργήσετε έναν νέο πίνακα. Μπορείτε να περάσετε πολλαπλούς πίνακες ως ορίσματα στη μέθοδο concat() για να τους συνδυάσετε όλους μαζί σε έναν νέο πίνακα.

Η μέθοδος concat() μπορεί να δεχθεί οποιονδήποτε αριθμό ορισμάτων πίνακα.

Εδώ υπάρχει ένα παράδειγμα που δείχνει πώς να χρησιμοποιήσετε τη μέθοδο concat() με πολλαπλούς πίνακες:

var fruits1 = ["apple", "banana"];
var fruits2 = ["orange", "grape"];
var fruits3 = ["kiwi", "melon"];
var mergedFruits = fruits1.concat(fruits2, fruits3);
console.log(mergedFruits); // Εμφανίζει: ["apple", "banana", "orange", "grape", "kiwi", "melon"]

Σε αυτό το παράδειγμα, η μέθοδος concat() καλείται στον πίνακα fruits1 και περνά τους πίνακες fruits2 και fruits3 ως ορίσματα. Οι πίνακες συνδυάζονται όλοι μαζί για να δημιουργηθεί ένας νέος πίνακας mergedFruits που περιέχει όλα τα στοιχεία από τους αρχικούς πίνακες. Τελικά, ο πίνακας mergedFruits εμφανίζεται και περιέχει τα στοιχεία ["apple", "banana", "orange", "grape", "kiwi", "melon"].

Η μέθοδος concat() είναι ευέλικτη και μπορεί να χειριστεί οποιονδήποτε αριθμό ορισμάτων πίνακα. Μπορείτε να περάσετε όσους πίνακες θέλετε ως ορίσματα στη μέθοδο concat() για να τους συνδυάσετε όλους μαζί σε έναν νέο πίνακα.

Η μέθοδος concat() μπορεί επίσης να δεχθεί συμβολοσειρές ως ορίσματα.

Εδώ υπάρχει ένα παράδειγμα που δείχνει πώς να χρησιμοποιήσετε τη μέθοδο concat() με συμβολοσειρές:

var fruits = ["apple", "banana"];
var message = "I like ".concat(fruits[0], " and ", fruits[1]);
console.log(message); // Εμφανίζει: "I like apple and banana"

Σε αυτό το παράδειγμα, η μέθοδος concat() καλείται στη συμβολοσειρά "I like " και περνά τις συμβολοσειρές fruits[0] και fruits[1] ως ορίσματα. Οι συμβολοσειρές συνδυάζονται μαζί για να δημιουργήσουν το μήνυμα "I like apple and banana". Τελικά, το μήνυμα εμφανίζεται στην κονσόλα.

[adinserter block=”4″]

Αυτή η ευελιξία της μεθόδου concat() σας επιτρέπει να συνδυάσετε πίνακες και συμβολοσειρές μεταξύ τους για να δημιουργήσετε νέες συμβολοσειρές. Μπορείτε να συνδυάσετε όσες συμβολοσειρές ή πίνακες θέλετε, ανάλογα με τις ανάγκες του προγράμματός σας.

Η διαδικασία της επίπεδης απεικόνισης ενός πίνακα είναι η μείωση της διαστατικότητας ενός πίνακα.

Η μέθοδος flat() δημιουργεί έναν νέο πίνακα ενώνοντας τα στοιχεία των υποπινάκων σε έναν καθορισμένο βάθος.

Εδώ υπάρχει ένα παράδειγμα που δείχνει πώς να χρησιμοποιήσετε τη μέθοδο flat():

var nestedArray = [1, [2, [3, [4]]]];
var flattenedArray = nestedArray.flat(2);
console.log(flattenedArray); // Εμφανίζει: [1, 2, 3, 4]

Σε αυτό το παράδειγμα, ο πίνακας nestedArray περιέχει υποπίνακες με διάφορα βάθη. Η μέθοδος flat(2) καλείται στον πίνακα nestedArray με το όρισμα 2 που υποδηλώνει το βάθος που θέλουμε να επίπεδώσουμε τον πίνακα. Σε αυτή την περίπτωση, τα στοιχεία των υποπινάκων ενώνονται στον νέο πίνακα flattenedArray, που περιέχει τα στοιχεία [1, 2, 3, 4].

Η μέθοδος flat() είναι χρήσιμη όταν θέλετε να μειώσετε τη διαστατικότητα ενός πίνακα και να ενώσετε τα στοιχεία των υποπινάκων σε έναν νέο πίνακα. Μπορείτε να περάσετε το βάθος ως όρισμα στη μέθοδο flat() για να καθορίσετε πόσο βαθιά θέλετε να επίπεδώσετε τον πίνακα.

Η μέθοδος splice() στον πίνακα στη JavaScript μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να προσθέσει νέα στοιχεία σε έναν πίνακα.

Εδώ υπάρχει ένα παράδειγμα που δείχνει πώς να χρησιμοποιήσετε τη μέθοδο splice() για να προσθέσετε νέα στοιχεία σε έναν πίνακα:

var fruits = ["apple", "banana", "orange"];
fruits.splice(2, 0, "grape", "kiwi");
console.log(fruits); // Εμφανίζει: ["apple", "banana", "grape", "kiwi", "orange"]

Σε αυτό το παράδειγμα, η μέθοδος splice() καλείται στον πίνακα fruits. Τα ορίσματα που περνούνται είναι:

  • 2: Το δείκτης όπου θα προστεθούν τα νέα στοιχεία. Σε αυτήν την περίπτωση, τα νέα στοιχεία θα προστεθούν στη θέση 2, μετά το στοιχείο "banana".
  • 0: Ο αριθμός των στοιχείων που θα διαγραφούν πριν προστεθούν τα νέα στοιχεία. Σε αυτήν την περίπτωση, κανένα στοιχείο δεν διαγράφεται.
  • "grape", "kiwi": Τα νέα στοιχεία που θα προστεθούν στον πίνακα.

Όταν η μέθοδος splice() καλείται με τη μορφή splice(index, 0, item1, item2, ...), προσθέτει τα νέα στοιχεία στον πίνακα χωρίς να διαγράφει κανένα στοιχείο. Τα νέα στοιχεία εισάγονται στην καθορισμένη θέση και τα υπόλοιπα στοιχεία μετατοπίζονται ανάλογα.

Η μέθοδος splice() είναι χρήσιμη για να προσθέσετε νέα στοιχεία σε οποιαδήποτε θέση του πίνακα. Μπορείτε να περάσετε το δείκτη όπου θέλετε να προστεθούν τα στοιχεία και τα ίδια τα στοιχεία που θέλετε να προσθέσετε στον πίνακα.

Η μέθοδος splice() μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για την αφαίρεση στοιχείων από έναν πίνακα.

Εδώ υπάρχει ένα παράδειγμα που δείχνει πώς να χρησιμοποιήσετε τη μέθοδο splice() για την αφαίρεση στοιχείων από έναν πίνακα:

var fruits = ["apple", "banana", "orange", "grape", "kiwi"];
fruits.splice(2, 2);
console.log(fruits); // Εμφανίζει: ["apple", "banana", "kiwi"]

Σε αυτό το παράδειγμα, η μέθοδος splice() καλείται στον πίνακα fruits. Τα ορίσματα που περνούνται είναι:

  • 2: Το δείκτης όπου θα ξεκινήσει η αφαίρεση των στοιχείων. Σε αυτήν την περίπτωση, η αφαίρεση θα ξεκινήσει από τη θέση 2, το στοιχείο "orange".
  • 2: Ο αριθμός των στοιχείων που θα αφαιρεθούν. Σε αυτήν την περίπτωση, αφαιρούνται 2 στοιχεία, δηλαδή το "orange" και το "grape".

Όταν η μέθοδος splice() καλείται με τη μορφή splice(index, count), αφαιρεί τα στοιχεία από τον πίνακα ξεκινώντας από τον καθορισμένο δείκτη και αφαιρώντας τον καθορισμένο αριθμό στοιχείων.

Η μέθοδος splice() είναι χρήσιμη για την αφαίρεση στοιχείων από οποιαδήποτε θέση του πίνακα. Μπορείτε να περάσετε το δείκτη όπου θέλετε να ξεκινήσει η αφαίρεση και τον αριθμό των στοιχείων που θέλετε να αφαιρέσετε από τον πίνακα.

Η μέθοδος slice() στον πίνακα στη JavaScript αντιγράφει ένα τμήμα ενός πίνακα και δημιουργεί έναν νέο πίνακα με αυτό το τμήμα.

Εδώ υπάρχει ένα παράδειγμα που δείχνει πώς να χρησιμοποιήσετε τη μέθοδο slice():

var fruits = ["apple", "banana", "orange", "grape", "kiwi"];
var slicedFruits = fruits.slice(1, 4);
console.log(slicedFruits); // Εμφανίζει: ["banana", "orange", "grape"]

Σε αυτό το παράδειγμα, η μέθοδος slice() καλείται στον πίνακα fruits. Τα ορίσματα που περνούνται είναι:

  • 1: Ο δείκτης όπου θα ξεκινήσει η αντιγραφή των στοιχείων. Σε αυτήν την περίπτωση, η αντιγραφή θα ξεκινήσει από τη θέση 1, το στοιχείο "banana".
  • 4: Ο δείκτης όπου θα τερματίσει η αντιγραφή των στοιχείων. Σε αυτήν την περίπτωση, η αντιγραφή θα τερματιστεί στη θέση 4, πριν το στοιχείο "kiwi".

Η μέθοδος slice() αντιγράφει τα στοιχεία του πίνακα από τον δείκτη ξεκινώντας και μέχρι τον δείκτη τερματισμού, αλλά δεν περιλαμβάνει τον δείκτη τερματισμού. Έτσι, το τμήμα του πίνακα που επιστρέφεται από τη μέθοδο slice() θα περιέχει τα στοιχεία "banana", "orange", "grape".

[adinserter block=”5″]

Η μέθοδος slice() είναι χρήσιμη για να αντιγράψετε ένα τμήμα του πίνακα και να δημιουργήσετε έναν νέο πίνακα. Μπορείτε να περάσετε τους δείκτες όπου θέλετε να ξεκινήσει και να τερματίσει η αντιγραφή των στοιχείων και να λάβετε ένα νέο πίνακα που περιέχει αυτό το τμήμα του αρχικού πίνακα.

Στη JavaScript, όταν αναμένεται μια πρωτογενής τιμή (primitive value), ο πίνακας μετατρέπεται αυτόματα σε μια συμβολοσειρά χωρισμένη με κόμματα (comma separated string).

Αυτό συμβαίνει πάντα όταν προσπαθείτε να εξάγετε (output) έναν πίνακα. Εδώ υπάρχει ένα παράδειγμα:

var fruits = ["apple", "banana", "orange"];
var result = "Fruits: " + fruits;
console.log(result); // Εμφανίζει: "Fruits: apple,banana,orange"

Σε αυτό το παράδειγμα, ο πίνακας fruits μετατρέπεται αυτόματα σε μια συμβολοσειρά χωρισμένη με κόμματα όταν προστίθεται στο κείμενο "Fruits: ". Έτσι, η μεταβλητή result περιέχει τη συμβολοσειρά "Fruits: apple,banana,orange".

Αυτή η αυτόματη μετατροπή σε συμβολοσειρά είναι χρήσιμη όταν πρέπει να εξάγετε τα περιεχόμενα ενός πίνακα ως συμβολοσειρά για εμφάνιση ή για χρήση σε άλλες λειτουργίες που απαιτούν συμβολοσειρές.

Για να βρείτε τη μέγιστη και την ελάχιστη τιμή σε έναν πίνακα στη JavaScript, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τις μεθόδους Math.max() και Math.min(). Αυτές οι μέθοδοι επιστρέφουν την υψηλότερη και τη χαμηλότερη τιμή αντίστοιχα.

Εδώ υπάρχει ένα παράδειγμα που δείχνει πώς να χρησιμοποιήσετε αυτές τις μεθόδους για να βρείτε τη μέγιστη και την ελάχιστη τιμή σε έναν πίνακα:

var numbers = [5, 2, 8, 1, 9, 4];
var max = Math.max(...numbers);
var min = Math.min(...numbers);

console.log("Μέγιστη τιμή: " + max); // Εμφανίζει: "Μέγιστη τιμή: 9"
console.log("Ελάχιστη τιμή: " + min); // Εμφανίζει: "Ελάχιστη τιμή: 1"

Σε αυτό το παράδειγμα, ο πίνακας numbers περιέχει διάφορους αριθμούς. Οι μεθόδοι Math.max() και Math.min() καλούνται με τη χρήση ... για να αναπτύξουν τα στοιχεία του πίνακα ως ξεχωριστά ορίσματα. Έτσι, η μέθοδος Math.max() επιστρέφει τη μέγιστη τιμή από τον πίνακα, που είναι το 9, και η μέθοδος Math.min() επιστρέφει την ελάχιστη τιμή, που είναι το 1.

Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε αυτές τις μεθόδους για να βρείτε τις μέγιστες και ελάχιστες τιμές σε οποιονδήποτε πίνακα αριθμών ή συμβολοσειρών.

Στη JavaScript, μπορείτε να ταξινομήσετε έναν πίνακα χρησιμοποιώντας τη μέθοδο sort(). Η μέθοδος sort() ταξινομεί τα στοιχεία του πίνακα κατά την προεπιλεγμένη σειρά.

Εδώ υπάρχει ένα παράδειγμα που δείχνει πώς να χρησιμοποιήσετε τη μέθοδο sort() για να ταξινομήσετε έναν πίνακα αριθμών:

var numbers = [5, 2, 8, 1, 9, 4];
numbers.sort();

console.log(numbers); // Εμφανίζει: [1, 2, 4, 5, 8, 9]

Σε αυτό το παράδειγμα, ο πίνακας numbers περιέχει διάφορους αριθμούς. Η μέθοδος sort() καλείται στον πίνακα numbers και ταξινομεί τα στοιχεία του πίνακα σε αύξουσα σειρά. Ως αποτέλεσμα, ο πίνακας ταξινομείται ως εξής: [1, 2, 4, 5, 8, 9].

Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η μέθοδος sort() ταξινομεί τα στοιχεία ως συμβολοσειρές αντί για αριθμούς. Για να ταξινομήσετε αριθμούς με βάση την αριθμητική τιμή τους, μπορείτε να παράσχετε μια συνάρτηση σύγκρισης (comparison function) ως παράμετρο στη μέθοδο sort().

Εδώ υπάρχει ένα παράδειγμα που χρησιμοποιεί μια συνάρτηση σύγκρισης για να ταξινομήσει έναν πίνακα αριθμών βάσει της αριθμητικής τιμής τους:

var numbers = [5, 2, 8, 1, 9, 4];
numbers.sort(function(a, b) {
  return a - b;
});

console.log(numbers); // Εμφανίζει: [1, 2, 4, 5, 8, 9]

Σε αυτό το παράδειγμα, η μέθοδος sort() καλείται με μια ανώνυμη συνάρτηση σύγκρισης. Η συνάρτηση αυτή λαμβάνει δύο παραμέτρους a και b, που αντιπροσωπεύουν δύο στοιχεία του πίνακα που πρέπει να συγκριθούν. Επιστρέφει μια αρνητική τιμή εάν το a είναι μικρότερο από το b, μηδέν εάν είναι ίσα και θετική τιμή εάν το a είναι μεγαλύτερο από το b. Αυτή η συνάρτηση σύγκρισης εξασφαλίζει ότι ο πίνακας ταξινομείται σε αύξουσα αριθμητική σειρά.

Χρησιμοποιώντας τη μέθοδο sort() με ή χωρίς συνάρτηση σύγκρισης, μπορείτε να ταξινομήσετε έναν πίνακα σύμφωνα με τις ανάγκες σας.

21 Αυγούστου, 2023
top
error: Content is protected !!
Μετάβαση σε γραμμή εργαλείων