Ορίζουμε δύο συνθήκες και τις συνδέουμε με τον τελεστή “and” για να ελέγξουμε αν και οι δύο συνθήκες είναι αληθείς. Η σύνταξη είναι η εξής:
if condition1 and condition2: # Κώδικας που εκτελείται αν και οι δύο συνθήκες είναι αληθείς
Αν και οι δύο συνθήκες είναι αληθείς, τότε ο κώδικας που βρίσκεται μέσα στην επικεφαλίδα της συνθήκης εκτελείται.
Παρακάτω παρατίθεται ένα παράδειγμα χρήσης του λογικού τελεστή “and”:
x = 5 y = 10 # Έλεγχος δύο συνθηκών χρησιμοποιώντας τον τελεστή "and" # Εάν και οι δύο συνθήκες είναι αληθείς, τότε εκτελείται η εντολή μέσα στο if if x > 3 and y > 5: print("Both conditions are true")
Ο τελεστής “and” χρησιμοποιείται για να ελέγξει αν και οι δύο συνθήκες που προηγούνται του “and” είναι αληθείς. Εάν και οι δύο συνθήκες είναι αληθείς, τότε η εντολή μέσα στο if εκτελείται. Στο παράδειγμα, εκτυπώνεται το μήνυμα “Both conditions are true” μόνο εάν η μεταβλητή x είναι μεγαλύτερη από 3 και η μεταβλητή y είναι μεγαλύτερη από 5.
Πρέπει να λάβετε υπόψη σας ότι εάν μια από τις συνθήκες είναι ψευδής, η εντολή που ακολουθεί την συνθήκη δεν θα εκτελεστεί.
Το λογικό συνδυαστικό “or” χρησιμοποιείται για να συνδυάσει δύο συνθήκες σε μια συνθήκη. Η σύνταξη του “or” είναι η εξής:
if condition1 or condition2: statement
Ο τελεστής “or” αξιολογείται ως αληθής αν τουλάχιστον μία από τις δύο συνθήκες είναι αληθής. Εάν και οι δύο συνθήκες είναι ψευδείς, τότε ο τελεστής “or” αξιολογείται ως ψευδής.
Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το “or” για να ελέγξετε πολλές συνθήκες ταυτόχρονα. Εάν τουλάχιστον μία από τις συνθήκες είναι αληθής, τότε η συνθήκη που περιέχει το “or” θα αξιολογηθεί ως αληθής. Αν όλες οι συνθήκες είναι ψευδείς, τότε η συνθήκη που περιέχει το “or” θα αξιολογηθεί ως ψευδής.
[adinserter block=”2″]
Παρακάτω είναι ένα παράδειγμα χρήσης του “or” operator:
x = -1 # Αρχικοποίηση της μεταβλητής x με την τιμή -1 y = 10 # Αρχικοποίηση της μεταβλητής y με την τιμή 10 # Έλεγχος δύο συνθηκών: x > 0 ή y > 0 if x > 0 or y > 0: print("Τουλάχιστον μία από τις μεταβλητές είναι θετική") # Εκτύπωση μηνύματος "Τουλάχιστον μία από τις μεταβλητές είναι θετική" αν τουλάχιστον μία από τις συνθήκες είναι αληθής
Ο παραπάνω κώδικας εκτελεί τις εξής ενέργειες:
- Αρχικοποιεί δύο μεταβλητές
x
με την τιμή -1 καιy
με την τιμή 10. - Ακολουθεί η δομή
if
που ελέγχει δύο συνθήκες:
- Αν η συνθήκη
x > 0
ή η συνθήκηy > 0
είναι αληθής, τότε εκτελείται η εντολή που ακολουθεί. - Στην περίπτωση αυτή, εκτυπώνει το μήνυμα “Τουλάχιστον μία από τις μεταβλητές είναι θετική”.
- Αν καμία από τις συνθήκες δεν είναι αληθής, δεν εκτελείται καμία εντολή μετά την δομή
if
.
Συνολικά, ο κώδικας ελέγχει εάν τουλάχιστον μία από τις μεταβλητές x
και y
είναι θετική, και εκτυπώνει το αντίστοιχο μήνυμα.
Ο λογικός τελεστής “not” χρησιμοποιείται για να αντιστρέψει το αποτέλεσμα μιας συνθήκης. Η σύνταξη του “not” είναι η εξής:
if not condition: statement
Ο τελεστής “not” εφαρμόζεται σε μια συνθήκη και επιστρέφει την αντίθετη τιμή αυτής της συνθήκης. Δηλαδή, εάν η αρχική συνθήκη είναι αληθής, ο τελεστής “not” την αντιστρέφει σε ψευδή, και αντίστροφα.
Παρακάτω είναι ένα παράδειγμα χρήσης του “not” operator:
x = 5 # Αρχικοποίηση της μεταβλητής x με την τιμή 5 # Έλεγχος αν η συνθήκη x == 10 είναι ψευδής με τη χρήση του not if not x == 10: print("Το x δεν είναι ίσο με 10") # Εκτύπωση μηνύματος "Το x δεν είναι ίσο με 10" αν η συνθήκη είναι ψευδής
Ο παραπάνω κώδικας ελέγχει την τιμή της μεταβλητής x
και εκτελεί μια ενέργεια αν η συνθήκη x == 10
είναι ψευδής. Συγκεκριμένα, ο κώδικας εκτυπώνει το μήνυμα “Το x δεν είναι ίσο με 10” στην οθόνη αν η τιμή της μεταβλητής x
δεν είναι ίση με 10. Αν η τιμή της x
ήταν ίση με 10, τότε η συνθήκη θα ήταν αληθής και το μήνυμα δεν θα εκτυπωνόταν.