Στην Python, οι αριθμητικοί τύποι περιλαμβάνουν τους εξής τρεις τύπους:
- int (ακέραιοι αριθμοί): Ο τύπος int χρησιμοποιείται για την αναπαράσταση των ακεραίων αριθμών. Οι ακέραιοι αριθμοί μπορούν να είναι θετικοί, αρνητικοί ή μηδέν και χρησιμοποιούνται συνήθως για αριθμητικές πράξεις.
- float (δεκαδικοί αριθμοί): Ο τύπος float χρησιμοποιείται για την αναπαράσταση των δεκαδικών αριθμών. Οι δεκαδικοί αριθμοί περιέχουν δεκαδικά ψηφία και μπορούν να περιλαμβάνουν και δεκαδικά σημεία. Για παράδειγμα, 3.14 είναι ένας δεκαδικός αριθμός.
- complex (σύνθετοι αριθμοί): Ο τύπος complex χρησιμοποιείται για την αναπαράσταση των συνθετικών αριθμών. Οι σύνθετοι αριθμοί αποτελούνται από μια πραγματική και μια φανταστική συνιστώσα. Ο τύπος complex είναι χρήσιμος όταν ασχολούμαστε με μαθηματικές έννοιες όπως οι μιγαδικοί αριθμοί.
Αυτοί οι αριθμητικοί τύποι μας επιτρέπουν να εκτελέσουμε διάφορες αριθμητικές πράξεις και υπολογισμούς στην Python, ανάλογα με τις απαιτήσεις του προγράμματος μας.
Παραδείγματα:
# Ορισμός των μεταβλητών x, y, z x = 5 y = -10 z = 0 # Εκτύπωση της τιμής της μεταβλητής x print(x) # Εκτύπωση της τιμής της μεταβλητής y print(y) # Εκτύπωση της τιμής της μεταβλητής z print(z) # Εκτύπωση του τύπου της μεταβλητής x print(type(x))
Το παραπάνω πρόγραμμα ορίζει τις μεταβλητές x
, y
και z
με τις αντίστοιχες τιμές. Στη συνέχεια, εκτυπώνονται οι τιμές των μεταβλητών με τη χρήση της συνάρτησης print
. Τέλος, εκτυπώνεται ο τύπος της μεταβλητής x
χρησιμοποιώντας τη συνάρτηση type
.
Το αποτέλεσμα στην οθόνη θα είναι:
5 -10 0 <class 'int'>
Οι ακέραιες τιμές (int) μπορούν να είναι θετικές, αρνητικές ή μηδέν. Μερικά παραδείγματα με ακραίες τιμές είναι:
x = 0 # ακέραιος μηδέν y = 1000000000000000000000000000000000000000000000000 # πολύ μεγάλος ακέραιος z = -987654321 # αρνητικός ακέραιος
Μπορείτε να επιλέξετε οποιαδήποτε ακέραια τιμή εσείς θέλετε, ανάλογα με τις ανάγκες του προγράμματός σας.
[adinserter block=”2″]
Ο τύπος κινητής υποδιαστολής (float) στην Python χρησιμοποιείται για την αναπαράσταση αριθμών με δεκαδικό σημείο κινητής υποδιαστολής. Αυτοί οι αριθμοί χρησιμοποιούνται για αριθμητικούς υπολογισμούς που απαιτούν ακρίβεια και ακρίβεια κινητής υποδιαστολής, καθώς μπορούν να αναπαραστήσουν πολύ μικρές και πολύ μεγάλες τιμές με ακρίβεια.
Οι αριθμοί float στην Python ακολουθούν το πρότυπο κινητής υποδιαστολής της IEEE 754 και αποθηκεύονται με έναν συγκεκριμένο αριθμό δυαδικών ψηφίων που καθορίζουν την ακρίβεια της αναπαράστασης. Ωστόσο, είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι οι αριθμοί float δεν είναι απόλυτα ακριβείς λόγω των περιορισμένων δυαδικών ψηφίων και μπορεί να προκύψουν προσεγγίσεις ή σφάλματα στις αριθμητικές λειτουργίες.
Παραδείγματα:
# Δημιουργία τριών αριθμητικών μεταβλητών x = 3.14 y = 2.71828 z = -0.123456 # Εκτύπωση των αριθμητικών μεταβλητών print(x) print(y) print(z)
Το παραπάνω πρόγραμμα δημιουργεί τρεις αριθμητικές μεταβλητές x
, y
και z
με τις τιμές 3.14, 2.71828 και -0.123456 αντίστοιχα. Οι αριθμητικές μεταβλητές εκτυπώνονται χρησιμοποιώντας τη συνάρτηση print
, και οι τιμές τους εμφανίζονται στην οθόνη.
# Δημιουργία τριών αριθμητικών μεταβλητών x = 3.14 y = 2.71828 z = -0.123456 # Εκτύπωση των τύπων των αριθμητικών μεταβλητών print(type(x)) print(type(y)) print(type(z))
Το παραπάνω πρόγραμμα εμφανίζει τους τύπους των αριθμητικών μεταβλητών. Η συνάρτηση type()
χρησιμοποιείται για να επιστρέψει τον τύπο μιας μεταβλητής. Οι τύποι των μεταβλητών x
, y
και z
θα εμφανιστούν στην οθόνη ως αποτέλεσμα των εκτυπώσεων.
Το αποτέλεσμα της εντολής type() για το παραπάνω παράδειγμα θα είναι:
<class 'float'> <class 'float'> <class 'float'>
Στην Python, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε την επιστημονική σημείωση για να δημιουργήσετε αριθμούς float που αναπαριστούν τις επιστημονικές σημειώσεις. Η επιστημονική σημείωση χρησιμοποιεί τη μορφή “xey”, όπου x είναι ο αριθμός που πολλαπλασιάζεται με τη δύναμη του 10, ενώ y είναι η δύναμη του 10.
Για παράδειγμα, αν θέλετε να δημιουργήσετε τον αριθμό 3.14 με τη χρήση της επιστημονικής σημείωσης, μπορείτε να τον αναπαραστήσετε ως 3.14e0, όπου η δύναμη του 10 είναι 0. Αν θέλετε να αναπαραστήσετε τον αριθμό 1.23 x 10^4, μπορείτε να τον γράψετε ως 1.23e4, όπου η δύναμη του 10 είναι 4.
Η επιστημονική σημείωση σας επιτρέπει να εκφράσετε μεγάλους ή μικρούς αριθμούς με συμπαγή τρόπο, καθώς αποφεύγετε την ανάγκη για μεγάλο αριθμό δεκαδικών ψηφίων.
Παραδείγματα:
# Ακέραιος αριθμός που μετατρέπεται σε float x = 3 print(float(x)) print(type(float(x))) # Αριθμός float y = 3.14 print(y) print(type(y)) # Αριθμός float σε επιστημονική σημείωση z = 35e3 print(z) print(type(z)) # Άλλος αριθμός float σε επιστημονική σημείωση w = 12.5e4 print(w) print(type(w))
Το αποτέλεσμα του παραπάνω κώδικα θα είναι:
3.0 <class 'float'> 3.14 <class 'float'> 35000.0 <class 'float'> 125000.0 <class 'float'>
Στην Python, οι σύνθετοι αριθμοί (complex) αναφέρονται σε αριθμούς που έχουν ένα πραγματικό (real) και ένα φανταστικό (imaginary) μέρος. Το φανταστικό μέρος αναπαρίσταται με τη χρήση του γνωστού συμβόλου i ή j. Η σύνθετη μορφή γράφεται ως (real + imag * 1j), όπου η 1j αναφέρεται στο φανταστικό μέρος. Τόσο το πραγματικό όσο και το φανταστικό μέρος μπορούν να είναι ακέραιοι αριθμοί (int) ή δεκαδικοί αριθμοί (float).
Παρακάτω υπάρχουν μερικά παραδείγματα σύνθετων αριθμών και η έξοδος της εντολής type():
# Ορισμός μιας μεταβλητής με σύνθετο αριθμό x = 3 + 5j # Εκτύπωση του σύνθετου αριθμού print(x) # Εκτύπωση του τύπου της μεταβλητής print(type(x))
Στο παραπάνω παράδειγμα, ορίζουμε μια μεταβλητή x
με τιμή έναν σύνθετο αριθμό (3+5j
). Ο σύνθετος αριθμός αντιπροσωπεύεται από το j
, όπου ο αριθμητής είναι ο πραγματικός αριθμός και ο παρονομαστής είναι ο φανταστικός αριθμός. Στη συνέχεια, εκτυπώνουμε την τιμή της μεταβλητής x
και τύπο της μεταβλητής, χρησιμοποιώντας τη συνάρτηση print
και τη συνάρτηση type
αντίστοιχα. Ο τύπος της μεταβλητής x
είναι complex
, που αντιπροσωπεύει σύνθετους αριθμούς.
Έξοδος:
(3+5j) <class 'complex'>
Παράδειγμα:
# Ορισμός μιας μιγαδικής τιμής y = 2j # Εκτύπωση της μιγαδικής τιμής print(y) # Εκτύπωση του τύπου της μιγαδικής τιμής print(type(y))
Το παραπάνω πρόγραμμα ορίζει μια μιγαδική τιμή με όνομα y
που έχει την τιμή 2j. Η μιγαδική τιμή εκτυπώνεται χρησιμοποιώντας τη συνάρτηση print
, και εμφανίζεται στην έξοδο ως 2j. Ο τύπος της μιγαδικής τιμής εκτυπώνεται επίσης και εμφανίζεται ως <class 'complex'>
, που αντιπροσωπεύει τον τύπο δεδομένων “μιγαδικός αριθμός”.
Έξοδος:
2j <class 'complex'>
Παράδειγμα:
# Δημιουργία ενός αριθμού με υποδιαστολή (complex number) z = 4.2 + 3.1j # Εκτύπωση του αριθμού print(z) # Εκτύπωση του τύπου του αριθμού print(type(z))
Το παραπάνω πρόγραμμα δημιουργεί έναν αριθμό με υποδιαστολή (complex number) με όνομα z
. Ο αριθμός αυτός αντιπροσωπεύει έναν αριθμό που αποτελείται από ένα πραγματικό μέρος (4.2) και ένα φανταστικό μέρος (3.1j). Ο αριθμός εκτυπώνεται χρησιμοποιώντας τη συνάρτηση print
, ενώ ο τύπος του αριθμού εκτυπώνεται με τη χρήση της συνάρτησης type
. Ο τύπος του αριθμού είναι complex
, που υποδηλώνει έναν αριθμό με υποδιαστολή.
Έξοδος:
(4.2+3.1j) <class 'complex'>
[adinserter block=”3″]
Η μετατροπή τύπων αναφέρεται στη δυνατότητα να μετατρέψουμε μια τιμή από έναν τύπο δεδομένων σε άλλον τύπο δεδομένων στη γλώσσα προγραμματισμού Python. Στην Python, μπορούμε να εκτελέσουμε μετατροπές τύπων χρησιμοποιώντας τις ενσωματωμένες συναρτήσεις int()
, float()
και complex()
, αντίστοιχα.
Με τις μεθόδους int(), float() και complex() μπορούμε να μετατρέψουμε αντίστοιχα μια τιμή σε ακέραιο, δεκαδικό και μιγαδικό αριθμό. Αν δεν είναι δυνατή η μετατροπή, τότε θα εμφανιστεί μήνυμα σφάλματος.
Οι μετατροπές μεταξύ των τύπων δεδομένων στην Python μπορούν να γίνουν χρησιμοποιώντας τις ενσωματωμένες συναρτήσεις. Παρακάτω παρουσιάζονται παραδείγματα μετατροπών από int
σε float
, από float
σε int
, από int
σε complex
και από float
σε complex
:
Παραδείγματα:
# μετατροπή από int σε float x = 10 print(type(x)) # <class 'int'> y = float(x) print(type(y)) # <class 'float'> print(y) # 10.0 # μετατροπή από float σε int a = 2.7 print(type(a)) # <class 'float'> b = int(a) print(type(b)) # <class 'int'> print(b) # 2 # μετατροπή από int σε complex m = 5 print(type(m)) # <class 'int'> n = complex(m) print(type(n)) # <class 'complex'> print(n) # (5+0j) # μετατροπή από float σε complex p = 2.5 print(type(p)) # <class 'float'> q = complex(p) print(type(q)) # <class 'complex'> print(q) # (2.5+0j)
Στο παραπάνω παράδειγμα, χρησιμοποιούμε τη συνάρτηση type() για να ελέγξουμε τον τύπο των τιμών πριν και μετά τη μετατροπή.
Στην Python, δεν υπάρχει μια ενσωματωμένη συνάρτηση random()
για τη δημιουργία τυχαίων αριθμών. Ωστόσο, υπάρχει ένα ενσωματωμένο πρόγραμμα με την ονομασία random
, το οποίο παρέχει λειτουργίες για τη δημιουργία τυχαίων αριθμών.
Η συνάρτηση random()
του προγράμματος random
επιστρέφει έναν τυχαίο αριθμό από το 0 (συμπεριλαμβανομένο) έως το 1 (μη συμπεριλαμβανόμενο), σε ένα ανοιχτό διάστημα. Για να χρησιμοποιήσετε τη συνάρτηση random()
, πρέπει να εισάγετε το πρόγραμμα random
με την εντολή import random
. Έπειτα, μπορείτε να καλέσετε τη συνάρτηση random()
για να λάβετε έναν τυχαίο αριθμό.
Παρακάτω είναι μερικά παραδείγματα:
import random # Επιστροφή ενός τυχαίου αριθμού από το 0 έως το 1 x = random.random() print(x) # output: 0.13436424411240122 # Επιστροφή ενός τυχαίου ακεραίου σε ένα εύρος από το 1 έως το 10 y = random.randint(1, 10) print(y) # output: 7 # Επιστροφή ενός τυχαίου στοιχείου από μια λίστα my_list = ["apple", "banana", "cherry"] z = random.choice(my_list) print(z) # output: banana
Το αποτέλεσμα της εντολής type()
για τους παραπάνω τυχαίους αριθμούς θα επιστρέψει τον τύπο τους. Για παράδειγμα, το type(x)
θα επιστρέψει <class 'float'>
, το type(y)
θα επιστρέψει <class 'int'>
, και το type(z)
θα επιστρέψει <class 'str'>
.