2.1 Μεταβλητές και Δηλώσεις Ανάθεσης

Στην προγραμματισμένη γλώσσα, οι μεταβλητές αποτελούν αποθήκευση για δεδομένα και οι δηλώσεις ανάθεσης χρησιμοποιούνται για να αναθέσουν τιμές σε αυτές τις μεταβλητές. Ένα παράδειγμα σε Python θα ήταν:

x = 5  # Δημιουργία μιας μεταβλητής 'x' και ανάθεση της τιμής 5

Στο παραπάνω παράδειγμα, δημιουργήσαμε μια μεταβλητή με το όνομα ‘x’ και της αναθέσαμε την τιμή 5. Τώρα, η μεταβλητή ‘x’ μπορεί να χρησιμοποιηθεί στο πρόγραμμά μας για να αναφερθεί σε αυτή την τιμή.

Οι δηλώσεις ανάθεσης είναι σημαντικές για τη διαχείριση δεδομένων σε οποιαδήποτε γλώσσα προγραμματισμού και χρησιμοποιούνται ευρέως στην ανάπτυξη προγραμμάτων.

Κάθε δήλωση καθορίζει μια εργασία προς εκτέλεση. Η προηγούμενη δήλωση δημιουργεί τη μεταβλητή ‘x’ και χρησιμοποιεί το σύμβολο ανάθεσης (=) για να της δώσει μια τιμή. Οι περισσότερες δηλώσεις σταματούν στο τέλος της γραμμής, αν και είναι δυνατόν οι δηλώσεις να εκτείνονται σε περισσότερες από μία γραμμές. Η παρακάτω δήλωση δημιουργεί τη μεταβλητή ‘y’ και της αναθέτει την τιμή 3:

Κάθε δήλωση καθορίζει μια εργασία προς εκτέλεση. Η προηγούμενη δήλωση δημιουργεί τη μεταβλητή ‘x’ και χρησιμοποιεί το σύμβολο ανάθεσης (=) για να της δώσει μια τιμή. Οι περισσότερες δηλώσεις σταματούν στο τέλος της γραμμής, αν και είναι δυνατόν οι δηλώσεις να εκτείνονται σε περισσότερες από μία γραμμές. Η παρακάτω δήλωση δημιουργεί τη μεταβλητή ‘y’ και της αναθέτει την τιμή 3:

y = 3  # Δημιουργία της μεταβλητής 'y' και ανάθεση της τιμής 3

Μπορείτε τώρα να χρησιμοποιήσετε τις τιμές των μεταβλητών ‘x’ και ‘y’ σε εκφράσεις. Ας δούμε ένα παράδειγμα εκτέλεσης:

x = 5  # Δημιουργία της μεταβλητής 'x' και ανάθεση της τιμής 5
y = 3  # Δημιουργία της μεταβλητής 'y' και ανάθεση της τιμής 3

# Χρήση των μεταβλητών σε μια εκφραση
result = x + y  # Πρόσθεση των τιμών των 'x' και 'y'

print(result)  # Εκτύπωση του αποτελέσματος

Στο παραπάνω παράδειγμα, δημιουργούμε τις μεταβλητές ‘x’ και ‘y’ και στη συνέχεια χρησιμοποιούμε τις τιμές τους σε μια εκφραστική δήλωση πρόσθεσης. Το αποτέλεσμα (το οποίο είναι το άθροισμα των ‘x’ και ‘y’) εκτυπώνεται στην οθόνη.

Οι υπολογισμοί σε Δηλώσεις Ανάθεσης

Η παρακάτω δήλωση προσθέτει τις τιμές των μεταβλητών ‘x’ και ‘y’ και αναθέτει το αποτέλεσμα στη μεταβλητή ‘total’, το οποίο στη συνέχεια εμφανίζουμε:

total = x + y  # Προσθήκη των τιμών των μεταβλητών 'x' και 'y' και ανάθεση του αποτελέσματος στη μεταβλητή 'total'

print(total)  # Εκτύπωση της μεταβλητής 'total'

Στο παραπάνω παράδειγμα, εκτελούμε την πρόσθεση των τιμών των μεταβλητών ‘x’ και ‘y’ και αποθηκεύουμε το αποτέλεσμα στη μεταβλητή ‘total’. Στη συνέχεια, εκτυπώνουμε τη μεταβλητή ‘total’, η οποία περιέχει το αποτέλεσμα της πρόσθεσης.

Το αποτέλεσμα στην οθόνη θα είναι το εξής:

8

Η μεταβλητή x έχει τιμή 5 και η μεταβλητή y έχει τιμή 3. Η έκφραση x + y υπολογίζει την πρόσθεση των δύο μεταβλητών, δηλαδή 5 + 3 = 8. Η μεταβλητή result αποθηκεύει το αποτέλεσμα της έκφρασης, δηλαδή 8. Η τελευταία γραμμή του κώδικα εκτυπώνει το αποτέλεσμα της μεταβλητής result στην οθόνη, δηλαδή 8.

Άρα, η απάντηση είναι 8.

Στυλ Προγραμματισμού σε Python

Στυλ προγραμματισμού σε Python βοηθάει στο να γράφετε κώδικα που συμμορφώνεται με τις συνήθειες κωδικοποίησης της Python. Ο οδηγός στυλ συνιστά την εισαγωγή ενός κενού χαρακτήρα από την κάθε πλευρά του συμβόλου ανάθεσης (=) και των δυαδικών τελεστών όπως το +, προκειμένου να καταστήσετε τα προγράμματα πιο ευανάγνωστα.

Παράδειγμα:

x = 5  # Σωστό - Χρησιμοποίηση κενού χαρακτήρα και στις δύο πλευρές του '='
total = x + y  # Σωστό - Χρησιμοποίηση κενού χαρακτήρα και στις δύο πλευρές του '+'

Η χρήση κενών χαρακτήρων γύρω από τους τελεστές βελτιώνει την αναγνωσιμότητα του κώδικα σας, καθώς καθιστά τις πράξεις πιο ευδιάκριτες και κατανοητές.

Ονόματα Μεταβλητών

Ένα όνομα μεταβλητής, όπως το ‘x’, αποτελεί έναν αναγνωριστικό (identifier). Κάθε αναγνωριστικό μπορεί να περιλαμβάνει γράμματα, ψηφία και κάτω παύλες (_) αλλά δεν επιτρέπεται να ξεκινά με ένα ψηφίο. Η Python διακρίνει τα πεζά και τα κεφαλαία γράμματα, οπότε τα ‘number’ και ‘Number’ θεωρούνται διαφορετικά αναγνωριστικά εξαιτίας του ότι το ένα ξεκινά με πεζό γράμμα και το άλλο με κεφαλαίο γράμμα.

Ορθά Ονόματα Μεταβλητών:

  1. age (ηλικία)
  2. temperature (θερμοκρασία)
  3. username (όνομα χρήστη)
  4. student_grade (βαθμός μαθητή)

Λανθασμένα Ονόματα Μεταβλητών:

  1. 123var (ξεκινά με ψηφίο)
  2. my-variable (περιλαμβάνει παύλα)
  3. $price (περιλαμβάνει ειδικούς χαρακτήρες όπως το $)
  4. class (προστατευμένη λέξη-κλειδί της Python)

Τύποι Δεδομένων

Κάθε τιμή στην Python έχει έναν τύπο που υποδεικνύει τον τύπο των δεδομένων που η τιμή αντιπροσωπεύει. Μπορείτε να δείτε τον τύπο μιας τιμής με την ενσωματωμένη συνάρτηση type της Python, όπως:

x = 7
print(type(x))  # Εμφανίζει <class 'int'>, που σημαίνει integer (ακέραιος).

y = 10.5
print(type(y))  # Εμφανίζει <class 'float'>, που σημαίνει float (κινητή υποδιαστολή).

Στο παράδειγμα αυτό, η μεταβλητή ‘x’ περιέχει την ακέραια τιμή 7, οπότε η Python εμφανίζει ‘int’ (συντόμευση για ακέραιο). Η τιμή 10.5 είναι ένας αριθμός κινητής υποδιαστολής, οπότε η Python εμφανίζει ‘float’ (συντόμευση για κινητή υποδιαστολή).

10 Ιανουαρίου, 2024
top
error: Content is protected !!
Μετάβαση σε γραμμή εργαλείων