Οι μέθοδοι κλάσεων είναι συναρτήσεις που ορίζονται εντός μιας κλάσης στη γλώσσα C++. Αυτές οι μέθοδοι εκτελούν λειτουργίες ή παρέχουν συμπεριφορά στα αντικείμενα της κλάσης. Η δήλωση και ο ορισμός μιας μεθόδου κλάσης γίνεται εντός της δήλωσης της κλάσης και περιλαμβάνει την ετικέτα της κλάσης ακολουθούμενη από τον τύπο επιστροφής της μεθόδου, το όνομα της μεθόδου και την υλοποίηση της μεθόδου μέσα σε άγκιστρα.
Για παράδειγμα, ένας κώδικας που δηλώνει και ορίζει μια μέθοδο κλάσης στη C++ μπορεί να φαίνεται ως εξής:
class MyClass {
public:
// Μέθοδος που προσθέτει δύο ακέραιους αριθμούς
int myMethod(int a, int b) {
int result = a + b;
return result;
}
};
int main() {
MyClass obj;
int sum = obj.myMethod(5, 3); // Κλήση της μεθόδου myMethod με ορίσματα 5 και 3
cout << "Sum: " << sum << endl; // Εκτύπωση του αποτελέσματος
return 0;
}
Στο παραπάνω παράδειγμα, η κλάση MyClass έχει μια μέθοδο με το όνομα myMethod, η οποία παίρνει δύο ακέραιες παραμέτρους και επιστρέφει έναν ακέραιο. Ο ορισμός της μεθόδου περιέχει τον υπολογισμό της αθροιστικής τους άθροισης και την επιστροφή του αποτελέσματος. Στη συνέχεια, στη συνάρτηση main, δημιουργείται ένα αντικείμενο της κλάσης MyClass με το όνομα obj, και η μέθοδος myMethod καλείται πάνω σε αυτό το αντικείμενο για να υπολογίσει το άθροισμα των αριθμών 5 και 3. Το αποτέλεσμα εκτυπώνεται στην οθόνη.
[adinserter block=”2″]
Για να ορίσουμε μια συνάρτηση μέσα στην κλάση, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε την ακόλουθη σύνταξη:
class MyClass {
public:
returnType functionName(parameters) {
// Σώμα της συνάρτησης
}
};
Εδώ, η συνάρτηση functionName είναι μια μέθοδος που ανήκει στην κλάση MyClass. Μπορούμε να έχουμε πρόσβαση σε αυτήν τη μέθοδο χρησιμοποιώντας ένα αντικείμενο της κλάσης MyClass και τη σύνταξη τελείας (.):
MyClass obj; obj.functionName(arguments);
Με αυτόν τον τρόπο, μπορούμε να καλέσουμε τη συνάρτηση functionName για το αντικείμενο obj.
Επίσης, μπορούμε να ορίσουμε συναρτήσεις έξω από τον ορισμό της κλάσης, χρησιμοποιώντας την ακόλουθη σύνταξη:
returnType ClassName::functionName(parameters) {
// Σώμα της συνάρτησης
}
Εδώ, ClassName είναι το όνομα της κλάσης στην οποία ανήκει η συνάρτηση. Με αυτόν τον τρόπο, μπορούμε να ορίσουμε μια συνάρτηση που ανήκει σε μια κλάση εκτός από τον ορισμό της κλάσης.
Παράδειγμα:
class MyClass {
public:
int myMethod(int a, int b) {
// Προσθήκη των παραμέτρων a και b
int result = a + b;
return result;
}
};
int main() {
// Δημιουργία αντικειμένου της κλάσης MyClass
MyClass obj;
// Κλήση της μεθόδου myMethod μέσω του αντικειμένου obj
// Περνάμε τις τιμές 5 και 3 ως παράμετρους
int sum = obj.myMethod(5, 3);
// Εκτύπωση του αποτελέσματος
cout << "Sum: " << sum << endl;
return 0;
}
Σε αυτό το παράδειγμα, ορίζουμε τη μέθοδο myMethod μέσα στην κλάση MyClass. Έπειτα, δημιουργούμε ένα αντικείμενο obj της κλάσης MyClass και καλούμε τη μέθοδο myMethod για να πραγματοποιήσουμε την πρόσθεση. Το αποτέλεσμα εκτυπώνεται στην οθόνη.
Μπορείτε επίσης να προσθέσετε παραμέτρους στις μεθόδους της κλάσης:
#include <iostream>
using namespace std;
class MyClass { // Ορίζουμε την κλάση
public: // Δημόσια χαρακτηριστικά
void myMethod(string fname, int age) { // Ορίζουμε μια μέθοδο με παραμέτρους
cout << fname << " is " << age << " years old."; // Εκτύπωση του ονόματος και της ηλικίας
}
};
int main() {
MyClass myObj; // Δημιουργούμε ένα αντικείμενο της κλάσης
myObj.myMethod("John", 30); // Καλούμε τη μέθοδο με τη σύνταξη τελείας και τις παραμέτρους
return 0;
}
Ο παραπάνω κώδικας σε C++ δημιουργεί μια κλάση με το όνομα “MyClass” που περιέχει μια μέθοδο με το όνομα “myMethod”. Η μέθοδος αυτή δέχεται δύο παραμέτρους: ένα αλφαριθμητικό (string) με όνομα “fname” και έναν ακέραιο αριθμό (integer) με όνομα “age”.
Στην συνέχεια, ο κώδικας δημιουργεί ένα αντικείμενο της κλάσης “MyClass” με το όνομα “myObj”. Καλείται η μέθοδος “myMethod” του αντικειμένου “myObj” με τις παραμέτρους “John” και 30. Η μέθοδος εκτυπώνει το όνομα και την ηλικία στην οθόνη.
Συνολικά, ο κώδικας εμφανίζει το μήνυμα “John is 30 years old.” στην έξοδο του προγράμματος.