Στη γλώσσα C++, υπάρχουν πολλοί τύποι δεδομένων που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη δήλωση μεταβλητών. Κάθε τύπος δεδομένων καθορίζει τον τύπο της τιμής που μπορεί να αποθηκευτεί σε μια μεταβλητή και τις επιτρεπτές λειτουργίες που μπορούν να εκτελεστούν πάνω σε αυτήν.
Ορισμένοι από τους βασικούς τύπους δεδομένων στη C++ περιλαμβάνουν:
- int: Ακέραιοι αριθμοί χωρίς δεκαδικά, όπως το 1, το 2, το 3.
- double: Πραγματικοί αριθμοί με δεκαδικά, όπως το 3.14, το 2.5.
- char: Ένας μόνο χαρακτήρας, όπως το ‘a’, το ‘b’, το ‘c’.
- bool: Λογική τιμή που μπορεί να είναι είτε true (αληθής) είτε false (ψευδής).
- string: Αλφαριθμητικό, που αναπαριστά μια σειρά χαρακτήρων, όπως το “Hello”, το “World”.
Κάθε τύπος δεδομένων έχει τη δική του σημασία και χρησιμοποιείται ανάλογα με τις απαιτήσεις του προγράμματος. Η επιλογή του σωστού τύπου δεδομένων είναι σημαντική για την αποτελεσματική και σωστή λειτουργία του προγράμματος.
Σίγουρα! Παρακάτω θα βρείτε μερικά ολοκληρωμένα παραδείγματα χρήσης τύπων δεδομένων στη C++:
- Χρήση του τύπου int:
#include <iostream>
using namespace std;
int main() {
int num1 = 5; // Δημιουργία μεταβλητής num1 και ανάθεση τιμής 5
int num2 = 3; // Δημιουργία μεταβλητής num2 και ανάθεση τιμής 3
int sum = num1 + num2; // Υπολογισμός του αθροίσματος των num1 και num2
cout << "The sum is: " << sum << endl; // Εκτύπωση του αποτελέσματος
return 0; // Επιστροφή της τιμής 0 για ομαλή ολοκλήρωση του προγράμματος
}
Ο παραπάνω κώδικας υπολογίζει το άθροισμα των δύο ακεραίων αριθμών num1 και num2 και το εκτυπώνει στην οθόνη. Πιο συγκεκριμένα, ο κώδικας περιλαμβάνει τα εξής βήματα:
- Δημιουργείται μια μεταβλητή
num1και της αναθέτεται η τιμή 5. - Δημιουργείται μια μεταβλητή
num2και της αναθέτεται η τιμή 3. - Υπολογίζεται το άθροισμα των
num1καιnum2και αποθηκεύεται στη μεταβλητήsum. - Το αποτέλεσμα του άθροισματος εκτυπώνεται στην οθόνη μέσω της εντολής
cout. - Το πρόγραμμα τερματίζει και επιστρέφει την τιμή 0.
Έτσι, όταν εκτελεστεί ο κώδικας, θα εμφανιστεί το μήνυμα “The sum is: 8” στην οθόνη.
- Χρήση του τύπου double:
#include <iostream>
using namespace std;
int main() {
// Δήλωση μιας μεταβλητής που αντιπροσωπεύει την ακτίνα του κύκλου
double radius = 2.5;
// Υπολογισμός της περιοχής του κύκλου με βάση την ακτίνα
double area = 3.14 * radius * radius;
// Εκτύπωση της περιοχής του κύκλου
cout << "The area of the circle is: " << area << endl;
// Επιστροφή της τιμής 0 για να υποδηλώσει επιτυχή ολοκλήρωση του προγράμματος
return 0;
}
Ο παραπάνω κώδικας υπολογίζει την περιοχή ενός κύκλου με βάση την ακτίνα που δίνεται και την εκτυπώνει στην οθόνη. Οι βήματα που ακολουθεί ο κώδικας είναι:
- Δημιουργείται μια μεταβλητή
radiusμε τιμή 2.5, η οποία αντιπροσωπεύει την ακτίνα του κύκλου. - Υπολογίζεται η περιοχή του κύκλου με τον τύπο
3.14 * radius * radiusκαι αποθηκεύεται στη μεταβλητήarea. - Η περιοχή του κύκλου εκτυπώνεται στην οθόνη χρησιμοποιώντας την εντολή
cout << "The area of the circle is: " << area << endl;. - Το πρόγραμμα ολοκληρώνεται και επιστρέφει την τιμή 0 με την εντολή
return 0;.
Συνολικά, ο κώδικας υπολογίζει και εκτυπώνει την περιοχή ενός κύκλου με βάση την ακτίνα που προσδιορίζεται από τη μεταβλητή radius.
- Χρήση του τύπου char:
#include <iostream>
using namespace std;
int main() {
char grade = 'A'; // Δημιουργία μιας μεταβλητής με την τιμή 'A' για τον βαθμό
cout << "Your grade is: " << grade << endl; // Εκτύπωση του μηνύματος "Your grade is: " ακολουθούμενο από την τιμή της μεταβλητής grade και μια αλλαγή γραμμής
return 0; // Επιστροφή της τιμής 0 για να υποδηλώσει την ομαλή ολοκλήρωση του προγράμματος
}
Ο κώδικας παραπάνω εκτυπώνει το μήνυμα “Your grade is: A” στην οθόνη. Αρχικά, δημιουργείται μια μεταβλητή grade τύπου char και της ανατίθεται η τιμή 'A'. Έπειτα, χρησιμοποιείται η εντολή cout για να εκτυπωθεί το μήνυμα “Your grade is: ” ακολουθούμενο από την τιμή της μεταβλητής grade. Τέλος, χρησιμοποιείται η εντολή endl για να προκαλέσει μια αλλαγή γραμμής.
Ο κώδικας εκτελείται με την είσοδο της συνάρτησης main, η οποία είναι η κύρια συνάρτηση του προγράμματος. Το πρόγραμμα ολοκληρώνεται επιστρέφοντας την τιμή 0 με την εντολή return 0, υποδηλώνοντας ότι η εκτέλεση του προγράμματος ολοκληρώθηκε με επιτυχία.
- Χρήση του τύπου bool:
#include <iostream>
using namespace std;
int main() {
// Δηλώνουμε δύο μεταβλητές τύπου bool για την κατάσταση του καιρού
bool isRaining = false;
bool isSunny = true;
// Εκτύπωση των καταστάσεων του καιρού
cout << "Is it raining? " << isRaining << endl;
cout << "Is it sunny? " << isSunny << endl;
return 0;
}
Ο παραπάνω κώδικας σε C εκτυπώνει την κατάσταση του καιρού χρησιμοποιώντας μεταβλητές τύπου bool. Πιο συγκεκριμένα, ο κώδικας ξεκινά με τη δήλωση δύο μεταβλητών isRaining και isSunny, οι οποίες παίρνουν τιμές false και true αντίστοιχα.
Έπειτα, ο κώδικας χρησιμοποιεί την εντολή cout για να εκτυπώσει το κείμενο “Is it raining?” ακολουθούμενο από την τιμή της μεταβλητής isRaining. Αντίστοιχα, εκτυπώνει το κείμενο “Is it sunny?” ακολουθούμενο από την τιμή της μεταβλητής isSunny. Οι τιμές των μεταβλητών isRaining και isSunny αναπαρίστανται ως 0 για την τιμή false και 1 για την τιμή true.
Τελικά, η συνάρτηση main επιστρέφει την τιμή 0, υποδηλώνοντας ότι το πρόγραμμα ολοκληρώθηκε με επιτυχία.
Ο κώδικας παρουσιάζει ένα απλό παράδειγμα εκτύπωσης τιμών με χρήση μεταβλητών τύπου bool στη γλώσσα C.
- Χρήση του τύπου string:
#include <iostream>
#include <string>
using namespace std;
int main() {
string name = "John Doe"; // Δημιουργία μιας μεταβλητής name τύπου string με την τιμή "John Doe"
cout << "Hello, " << name << "!" << endl; // Εκτύπωση του κειμένου "Hello, " ακολουθούμενο από την τιμή της μεταβλητής name και τον χαρακτήρα "!" στην οθόνη
return 0; // Επιστροφή της τιμής 0, υποδηλώνοντας ότι το πρόγραμμα ολοκληρώθηκε επιτυχώς
}
Ο παραπάνω κώδικας στη γλώσσα C++ εκτυπώνει το μήνυμα “Hello, John Doe!” στην οθόνη.
Συγκεκριμένα, ο κώδικας περιέχει τη συνάρτηση main, η οποία είναι η κύρια συνάρτηση που εκτελείται όταν το πρόγραμμα ξεκινάει. Μέσα στη συνάρτηση main, οι εξής ενέργειες πραγματοποιούνται:
- Δημιουργείται μια μεταβλητή
nameτύπουstringμε την τιμή “John Doe”. Ηstringείναι μια κλάση που αναπαριστά μια αλφαριθμητική τιμή. - Χρησιμοποιείται η
cout, η οποία είναι ένα αντικείμενο της κλάσηςostream, για να εκτυπωθεί το κείμενο “Hello, “, η τιμή της μεταβλητήςnameκαι ο χαρακτήρας “!” στην οθόνη. Ηcoutχρησιμοποιεί τον τελεστή<<για να συνδυάσει τα διάφορα τμήματα του κειμένου. - Η εντολή
endlχρησιμοποιείται για να προσθέσει έναν χαρακτήρα νέας γραμμής μετά το μήνυμα, ώστε το επόμενο κείμενο να εμφανίζεται σε νέα γραμμή.
Αφού εκτελεστεί η εντολή εκτύπωσης, το πρόγραμμα ολοκληρώνεται και επιστρέφει την τιμή 0, υποδηλώνοντας ότι η εκτέλεση ήταν επιτυχής.
Οι βασικοί τύποι δεδομένων καθορίζουν το μέγεθος και τον τύπο των δεδομένων που μπορούν να αποθηκευτούν σε μια μεταβλητή. Ο τύπος δεδομένων περιλαμβάνει τις πρωτογενείς κατηγορίες δεδομένων που χρησιμοποιούνται σε μια γλώσσα προγραμματισμού, όπως οι ακέραιοι αριθμοί, οι δεκαδικοί αριθμοί, οι χαρακτήρες και οι λογικές τιμές.
Οι βασικοί τύποι δεδομένων προσφέρουν διαφορετικές ιδιότητες και λειτουργίες, και επηρεάζουν την αποθήκευση, την εκχώρηση και την επεξεργασία των δεδομένων. Ορισμένοι από τους βασικούς τύπους δεδομένων που συναντάμε συχνά περιλαμβάνουν:
| Τύπος Δεδομένων | Μέγεθος | Περιγραφή |
|---|---|---|
| boolean | 1 byte | Αποθηκεύει τιμές true ή false |
| char | 1 byte | Αποθηκεύει έναν μοναδικό χαρακτήρα/γράμμα/αριθμό, ή τιμές ASCII |
| int | 2 ή 4 bytes | Αποθηκεύει ακέραιους αριθμούς, χωρίς δεκαδικά ψηφία |
| float | 4 bytes | Αποθηκεύει δεκαδικούς αριθμούς, περιέχοντας ένα ή περισσότερα δεκαδικά ψηφία. Επαρκής για την αποθήκευση 6-7 δεκαδικών ψηφίων |
| double | 8 bytes | Αποθηκεύει δεκαδικούς αριθμούς, περιέχοντας ένα ή περισσότερα δεκαδικά ψηφία. Επαρκής για την αποθήκευση 15 δεκαδικών ψηφίων |
Στη γλώσσα C++, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τον τύπο “int” για να αποθηκεύσετε ακέραιους αριθμούς χωρίς δεκαδικά ψηφία, όπως το 35 ή το 1000. Αντίθετα, όταν χρειάζεστε έναν αριθμό με δεκαδικά ψηφία, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τους τύπους “float” ή “double”. Για παράδειγμα, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τον τύπο “float” για τον αριθμό 9.99 ή τον τύπο “double” για τον αριθμό 3.14515.
Παρακάτω θα δείτε ένα παράδειγμα για τον κάθε τύπο δεδομένων στη C++:
#include <iostream>
using namespace std;
int main() {
// Δήλωση μεταβλητών
int myInt = 5;
float myFloat = 3.14;
double myDouble = 3.14159265358979323846;
// Εκτύπωση των τιμών των μεταβλητών
cout << "My integer value is: " << myInt << endl;
cout << "My float value is: " << myFloat << endl;
cout << "My double value is: " << myDouble << endl;
return 0;
}
[adinserter block=”2″]
Ο παραδοθείς κώδικας πραγματοποιεί τις εξής λειτουργίες:
- Ορίζει τις μεταβλητές
myInt,myFloatκαιmyDoubleκαι τους αναθέτει αρχικές τιμές. - Χρησιμοποιεί το αντικείμενο
coutαπό τη βιβλιοθήκηiostreamγια να εκτυπώσει τις τιμές των μεταβλητών. - Χρησιμοποιεί τον τελεστή
<<για να εμφανίσει κείμενο και τιμές μεταβλητών. - Χρησιμοποιεί τον τελεστή
endlγια να προκαλέσει έναν χαρακτήρα νέας γραμμής μετά από κάθε εκτύπωση.
Συνολικά, ο κώδικας εκτυπώνει τις τιμές των μεταβλητών myInt, myFloat και myDouble στην οθόνη. Οι τιμές εμφανίζονται με τη μορφή “My [τύπος μεταβλητής] value is: [τιμή]”. Για παράδειγμα, η έξοδος του προγράμματος μπορεί να είναι:
My integer value is: 5 My float value is: 3.14 My double value is: 3.14159
Αυτό σημαίνει ότι εκτυπώνονται οι τιμές 5 για τη μεταβλητή myInt, 3.14 για τη μεταβλητή myFloat και 3.14159 για τη μεταβλητή myDouble.
Ένας αριθμός επιστημονικής μορφής έχει τη μορφή α * 10^b, όπου “α” είναι ο συντελεστής μαντίσσας και “b” είναι η εκθέτης του 10. Ο εκθέτης “b” δηλώνεται συνήθως με τη χρήση του “e”, όπου “e” αναπαριστά τη δύναμη του 10.
Για παράδειγμα, ο αριθμός 3.2e5 αναπαριστά τον αριθμό 3.2 πολλαπλασιασμένο με το 10^5, δηλαδή 3.2 * 10^5. Ο αριθμός 1.8e-2 αναπαριστά τον αριθμό 1.8 πολλαπλασιασμένο με το 10^(-2), δηλαδή 1.8 * 10^(-2).
Η επιστημονική μορφή χρησιμοποιείται συχνά για την αναπαράσταση πολύ μεγάλων ή πολύ μικρών αριθμών, καθώς και για την απλούστευση της εκτύπωσης και ανάγνωσης αριθμών με πολλά δεκαδικά ψηφία.
Οι τύποι δεδομένων boolean στη C++ είναι μια κατηγορία τύπων που χρησιμοποιούνται για την αναπαράσταση λογικών τιμών. Στη C++, ο τύπος δεδομένων boolean δηλώνεται με την λέξη-κλειδί bool. Αυτός ο τύπος μπορεί να πάρει μόνο δύο τιμές: true (αληθές) ή false (ψευδές).
Όταν μια τιμή boolean επιστρέφεται από μια λειτουργία ή χρησιμοποιείται σε μια έκφραση, αντιστοιχεί σε ακέραιο. Συγκεκριμένα, το true αντιστοιχεί στην τιμή 1, ενώ το false αντιστοιχεί στην τιμή 0. Αυτή η αντιστοίχιση επιτρέπει τη χρήση των τιμών boolean σε μαθηματικές και λογικές λειτουργίες, όπου οι ακέραιες τιμές 1 και 0 αντιπροσωπεύουν την αληθή και ψευδή κατάσταση αντίστοιχα.
Παραδείγματα:
#include <iostream>
using namespace std;
int main() {
bool myBool = true; // Δημιουργία μεταβλητής myBool με τιμή true
bool anotherBool = false; // Δημιουργία μεταβλητής anotherBool με τιμή false
cout << "My bool value is: " << myBool << endl; // Εκτύπωση της τιμής της μεταβλητής myBool
cout << "Another bool value is: " << anotherBool << endl; // Εκτύπωση της τιμής της μεταβλητής anotherBool
return 0; // Επιστροφή της τιμής 0 για ορθή ολοκλήρωση του προγράμματος
}
Ο παραπάνω κώδικας εκτυπώνει τιμές λογικών μεταβλητών στην οθόνη. Πιο συγκεκριμένα, ο κώδικας περιλαμβάνει τις εξής ενέργειες:
- Δημιουργία δύο μεταβλητών τύπου bool με τις ονομασίες “myBool” και “anotherBool”.
- Η μεταβλητή “myBool” αρχικοποιείται με την τιμή true, ενώ η μεταβλητή “anotherBool” αρχικοποιείται με την τιμή false.
- Χρησιμοποιώντας το αντικείμενο cout από τη βιβλιοθήκη iostream, εκτυπώνονται οι τιμές των μεταβλητών στην οθόνη.
- Η γραμμή
cout << "My bool value is: " << myBool << endl;εκτυπώνει το μήνυμα “My bool value is: ” ακολουθούμενο από την τιμή της μεταβλητής “myBool”. - Η γραμμή
cout << "Another bool value is: " << anotherBool << endl;εκτυπώνει το μήνυμα “Another bool value is: ” ακολουθούμενο από την τιμή της μεταβλητής “anotherBool”. - Το πρόγραμμα τελειώνει επιστρέφοντας την τιμή 0 (μηδέν), που υποδηλώνει μια ορθή ολοκλήρωση του προγράμματος στο σημείο εισόδου (main).
Έτσι, ο κώδικας εμφανίζει την τιμή των μεταβλητών “myBool” και “anotherBool” στην οθόνη του χρήστη.
Το παραπάνω πρόγραμμα εκτυπώνει τα εξής αποτελέσματα:
My bool value is: 1 Another bool value is: 0
Ο τύπος δεδομένων char στη γλώσσα C++ χρησιμοποιείται για να αποθηκεύσει έναν μοναδικό χαρακτήρα. Ένας χαρακτήρας πρέπει να περικλείεται με μονά εισαγωγικά, όπως για παράδειγμα ‘A’ ή ‘c’:
[adinserter block=”3″]
Παραδείγματα:
#include <iostream>
using namespace std;
int main() {
// Δηλώνουμε μια μεταβλητή τύπου char με όνομα myChar και την αρχικοποιούμε με την τιμή 'A'
char myChar = 'A';
// Δηλώνουμε μια μεταβλητή τύπου char με όνομα anotherChar και την αρχικοποιούμε με την τιμή 'c'
char anotherChar = 'c';
// Εκτυπώνουμε την τιμή της μεταβλητής myChar χρησιμοποιώντας το αντικείμενο cout και τον τελεστή "<<"
cout << "My char value is: " << myChar << endl;
// Εκτυπώνουμε την τιμή της μεταβλητής anotherChar χρησιμοποιώντας το αντικείμενο cout και τον τελεστή "<<"
cout << "Another char value is: " << anotherChar << endl;
return 0;
}
Ο παραπάνω κώδικας εκτυπώνει τις τιμές δύο μεταβλητών τύπου char, της myChar και της anotherChar. Αρχικά, η μεταβλητή myChar αρχικοποιείται με την τιμή ‘A’, ενώ η μεταβλητή anotherChar αρχικοποιείται με την τιμή ‘c’.
Έπειτα, ο κώδικας χρησιμοποιεί το αντικείμενο cout για να εκτυπώσει τις τιμές των μεταβλητών. Χρησιμοποιεί τον τελεστή << για να προσθέσει τις τιμές των μεταβλητών στο μήνυμα που θα εκτυπωθεί. Συγκεκριμένα, εκτυπώνει το μήνυμα “My char value is: ” ακολουθούμενο από την τιμή της μεταβλητής myChar. Έπειτα, εκτυπώνει το μήνυμα “Another char value is: ” ακολουθούμενο από την τιμή της μεταβλητής anotherChar.
Συνολικά, ο κώδικας θα εκτυπώσει τα παρακάτω μηνύματα:
My char value is: A Another char value is: c
Αυτό σημαίνει ότι ο κώδικας εκτυπώνει τις τιμές των μεταβλητών myChar και anotherChar στην οθόνη.
Εναλλακτικά, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τιμές ASCII για να εμφανίσετε συγκεκριμένους χαρακτήρες:
Οι τιμές ASCII είναι ακέραιοι αριθμοί που αντιστοιχούν σε κάθε χαρακτήρα στο πίνακα ASCII. Για παράδειγμα, ο χαρακτήρας ‘A’ αντιστοιχεί στην τιμή ASCII 65 και ο χαρακτήρας ‘c’ αντιστοιχεί στην τιμή ASCII 99.
Παραδείγματα:
#include <iostream>
using namespace std;
int main() {
// Δήλωση μεταβλητών
char myChar = 65; // Ορισμός της μεταβλητής myChar με την τιμή 65
char anotherChar = 99; // Ορισμός της μεταβλητής anotherChar με την τιμή 99
// Εκτύπωση των τιμών των μεταβλητών
cout << "My char value is: " << myChar << endl; // Εκτύπωση της τιμής της μεταβλητής myChar
cout << "Another char value is: " << anotherChar << endl; // Εκτύπωση της τιμής της μεταβλητής anotherChar
return 0;
}
Ο παραπάνω κώδικας στη γλώσσα C++ εκτυπώνει τις τιμές δύο χαρακτήρων (myChar και anotherChar) στην οθόνη. Οι τιμές αυτές αναπαριστούν χαρακτήρες με βάση τον πίνακα ASCII.
Αρχικά, ορίζονται οι μεταβλητές myChar και anotherChar και τους ανατίθενται οι τιμές 65 και 99 αντίστοιχα. Έπειτα, με χρήση της εντολής cout, οι τιμές των μεταβλητών εκτυπώνονται στην οθόνη με τη χρήση του τελεστή <<. Η φράση "My char value is: " ακολουθείται από την τιμή της μεταβλητής myChar, ενώ η φράση "Another char value is: " ακολουθείται από την τιμή της μεταβλητής anotherChar. Η εντολή endl χρησιμοποιείται για να προσθέσει έναν χαρακτήρα νέας γραμμής μετά από κάθε εκτύπωση.
Τελικά, η main() συνάρτηση επιστρέφει την τιμή 0, υποδηλώνοντας ότι το πρόγραμμα ολοκληρώθηκε επιτυχώς.
Το παραπάνω πρόγραμμα εκτυπώνει τα εξής αποτελέσματα:
My char value is: A Another char value is: c
Ο τύπος δεδομένων “συμβολοσειρά” (string) στη C++ χρησιμοποιείται για να αποθηκεύσει μια ακολουθία από χαρακτήρες, που αναπαριστούν ένα κείμενο. Παρόλο που δεν είναι ένας ενσωματωμένος τύπος δεδομένων, ο τύπος “string” συμπεριφέρεται σαν να ήταν ένας, καθώς είναι ευρέως χρησιμοποιούμενος.
Παραδείγματα:
#include <iostream>
#include <string>
using namespace std;
int main() {
// Δημιουργία δύο αλφαριθμητικών μεταβλητών
string myString = "Hello";
string anotherString = "world!";
// Εκτύπωση των δύο αλφαριθμητικών, χρησιμοποιώντας τον τελεστή εισαγωγής (<<) του αντικειμένου cout
cout << myString << " " << anotherString << endl;
return 0;
}
Ο παραπάνω κώδικας στη γλώσσα C++ εκτυπώνει τα δύο αλφαριθμητικά “Hello” και “world!” στην οθόνη. Αρχικά, δημιουργούνται δύο μεταβλητές τύπου string, η myString με την τιμή “Hello” και η anotherString με την τιμή “world!”. Στη συνέχεια, με τη χρήση του αντικειμένου cout και του τελεστή εισαγωγής (<<), τα αλφαριθμητικά εκτυπώνονται στην οθόνη. Η γραμμή cout << myString << " " << anotherString << endl; εκτυπώνει την τιμή της myString, ένα κενό διάστημα, και στη συνέχεια την τιμή της anotherString. Το endl χρησιμοποιείται για να προκαλέσει έναν χαρακτήρα νέας γραμμής, οπότε η επόμενη εκτύπωση θα γίνει στην επόμενη γραμμή. Τέλος, η συνάρτηση main επιστρέφει την τιμή 0, υποδηλώνοντας ότι το πρόγραμμα ολοκληρώθηκε χωρίς σφάλματα.
Το παραπάνω πρόγραμμα εκτυπώνει τα εξής αποτελέσματα:
Hello world!
Για να χρησιμοποιήσετε συμβολοσειρές στη C++, πρέπει να περιλάβετε ένα επιπλέον αρχείο κεφαλίδας στον πηγαίο κώδικα, τη βιβλιοθήκη :
#include <iostream>
#include <string> // Προσθήκη βιβλιοθήκης
using namespace std;
int main() {
string myString = "Hello"; // Δημιουργία μεταβλητής myString και αρχικοποίηση με την τιμή "Hello"
string anotherString = "world!"; // Δημιουργία μεταβλητής anotherString και αρχικοποίηση με την τιμή "world!"
cout << myString << " " << anotherString << endl; // Εκτύπωση των δύο συμβολοσειρών, χρησιμοποιώντας τον τελεστή << για συνένωση
return 0;
}
Ο παραπάνω κώδικας στη γλώσσα C++ εκτελεί τις παρακάτω ενέργειες:
- Περιλαμβάνει τις απαραίτητες βιβλιοθήκες
<iostream>και<string>, οι οποίες παρέχουν λειτουργίες για την είσοδο και έξοδο δεδομένων και τη χειρισμό συμβολοσειρών αντίστοιχα. - Ορίζει τον κύριο συνάρτηση
main(), η οποία είναι η αρχική σημείωση εκτέλεσης του προγράμματος. - Δημιουργεί δύο μεταβλητές τύπου
string, τηνmyStringκαι τηνanotherString, και τις αρχικοποιεί με τις τιμές “Hello” και “world!” αντίστοιχα. - Χρησιμοποιεί το αντικείμενο
coutαπό τη βιβλιοθήκηiostreamγια την εκτύπωση των δύο συμβολοσειρών, χρησιμοποιώντας τον τελεστή<<για τη συνένωσή τους με ένα κενό διάστημα. - Επιστρέφει την τιμή 0, υποδεικνύοντας ότι το πρόγραμμα ολοκληρώθηκε με επιτυχία.
Συνολικά, ο κώδικας εκτυπώνει τη φράση “Hello world!” στην έξοδο.