Η μέθοδος isupper() στην Python χρησιμοποιείται για να ελέγξετε αν όλοι οι χαρακτήρες ενός αλφαριθμητικού είναι κεφαλαία γράμματα. Αν όλοι οι χαρακτήρες είναι κεφαλαία, τότε η μέθοδος επιστρέφει την τιμή True. Αν υπάρχουν και μικρά γράμματα ή άλλοι χαρακτήρες στο αλφαριθμητικό, τότε επιστρέφει την τιμή False.
Η σύνταξη της μεθόδου isupper() είναι η εξής:
string.isupper()
Η μέθοδος επιστρέφει True αν όλοι οι χαρακτήρες του string είναι κεφαλαία γράμματα, αλλιώς επιστρέφει False.
Παρακάτω υπάρχουν μερικά παραδείγματα που δείχνουν τη χρήση της μεθόδου isupper():
Παράδειγμα 1:
string = "HELLO WORLD" print(string.isupper()) # Επιστρέφει True αφού όλοι οι χαρακτήρες του αλφαριθμητικού είναι κεφαλαία γράμματα
Στον παραπάνω κώδικα, έχουμε ένα αλφαριθμητικό με την τιμή “HELLO WORLD”. Η μέθοδος isupper() καλείται στο αλφαριθμητικό αυτό και επιστρέφει μια λογική τιμή (True ή False) ανάλογα με το αν όλοι οι χαρακτήρες του αλφαριθμητικού είναι κεφαλαία γράμματα.
Στην περίπτωση αυτή, αφού όλοι οι χαρακτήρες του αλφαριθμητικού είναι κεφαλαία γράμματα, η μέθοδος isupper() επιστρέφει την τιμή True. Έτσι, το αποτέλεσμα που εκτυπώνεται στην οθόνη είναι True.
Παράδειγμα 2:
string = "Hello, World!" print(string.isupper()) # Επιστρέφει False αφού το αλφαριθμητικό περιέχει και πεζούς και κεφαλαίους χαρακτήρες
Στον παραπάνω κώδικα, έχουμε ένα αλφαριθμητικό με την τιμή “Hello, World!”. Η μέθοδος isupper() καλείται στο αλφαριθμητικό αυτό και ελέγχει αν όλοι οι χαρακτήρες του αλφαριθμητικού είναι κεφαλαία γράμματα.
Στην περίπτωση αυτή, το αλφαριθμητικό περιέχει και κεφαλαίους και πεζούς χαρακτήρες. Άρα, η μέθοδος isupper() επιστρέφει την τιμή False. Έτσι, το αποτέλεσμα που εκτυπώνεται στην οθόνη είναι False.
Παράδειγμα 3:
string = "ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΚΟΣΜΕ" print(string.isupper()) # Επιστρέφει True αφού όλοι οι χαρακτήρες του αλφαριθμητικού είναι κεφαλαία γράμματα
Στον παραπάνω κώδικα, έχουμε ένα αλφαριθμητικό με την τιμή “ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΚΟΣΜΕ”. Η μέθοδος isupper() καλείται στο αλφαριθμητικό αυτό και επιστρέφει μια λογική τιμή (True ή False) ανάλογα με το αν όλοι οι χαρακτήρες του αλφαριθμητικού είναι κεφαλαία γράμματα.
Στην περίπτωση αυτή, αφού όλοι οι χαρακτήρες του αλφαριθμητικού είναι κεφαλαία γράμματα, η μέθοδος isupper() επιστρέφει την τιμή True. Έτσι, το αποτέλεσμα που εκτυπώνεται στην οθόνη είναι True.
[adinserter block=”2″]
Στην Python, η μέθοδος join() χρησιμοποιείται για να συνδέσει δύο ή περισσότερα strings σε ένα μόνο string. Αναλαμβάνει να τοποθετήσει ένα διαχωριστικό ανάμεσα στα strings που συνδέονται. Η μέθοδος είναι διαθέσιμη σε αλφαριθμητικά και παίρνει μια λίστα ή έναν πλειάδα από strings ως όρισμα.
Η σύνταξη της μεθόδου join() είναι η εξής:
separator.join(iterable)
όπου separator είναι ένα string που χρησιμοποιείται για να συνδέσει τα strings και iterable είναι μια σειρά από strings που θέλετε να συνδέσετε.
Παρακάτω υπάρχουν μερικά παραδείγματα που δείχνουν τη χρήση της μεθόδου join():
Παράδειγμα 1:
my_list = ["apple", "banana", "cherry"] # Δημιουργία μιας λίστας με τρία στοιχεία separator = " " # Ορισμός του διαχωριστικού χαρακτήρα ως κενό διάστημα new_string = separator.join(my_list) # Χρήση της μεθόδου join() για τη συνένωση των στοιχείων της λίστας μεταξύ τους print(new_string) # Εκτύπωση του νέου αλφαριθμητικού που περιλαμβάνει τα στοιχεία της λίστας συνδεδεμένα με το διαχωριστικό κενό διάστημα
Στον παραπάνω κώδικα, δημιουργούμε μια λίστα με τρία στοιχεία: “apple”, “banana” και “cherry”. Έπειτα, ορίζουμε τη μεταβλητή separator και την εκχωρούμε με την τιμή του κενού διαστήματος ” “.
Στην επόμενη γραμμή, χρησιμοποιούμε τη μέθοδο join() στο αλφαριθμητικό separator και την καλούμε με όρισμα τη λίστα my_list. Η μέθοδος join() συνδέει τα στοιχεία της λίστας μεταξύ τους, χρησιμοποιώντας το διαχωριστικό που ορίσαμε, δηλαδή το κενό διάστημα, και επιστρέφει ένα νέο αλφαριθμητικό.
Τέλος, με τη χρήση της εντολής print(), εκτυπώνουμε το νέο αλφαριθμητικό new_string, το οποίο περιλαμβάνει τα στοιχεία της λίστας my_list συνδεδεμένα μεταξύ τους με το διαχωριστικό κενό διάστημα. Συνεπώς, το αποτέλεσμα που εμφανίζεται στην οθόνη είναι “apple banana cherry”.
Παράδειγμα 2:
my_tuple = ("John", "Doe") # Δημιουργία ενός tuple με δύο στοιχεία
separator = "-" # Ορισμός του διαχωριστικού χαρακτήρα ως "-"
new_string = separator.join(my_tuple) # Χρήση της μεθόδου join() για τη συνένωση των στοιχείων του tuple μεταξύ τους
print(new_string) # Εκτύπωση του νέου αλφαριθμητικού που περιλαμβάνει τα στοιχεία του tuple συνδεδεμένα με το διαχωριστικό "-"
Στον παραπάνω κώδικα, δημιουργούμε ένα tuple με δύο στοιχεία: “John” και “Doe”. Έπειτα, ορίζουμε τη μεταβλητή separator και την εκχωρούμε με την τιμή του χαρακτήρα “-“.
Στην επόμενη γραμμή, χρησιμοποιούμε τη μέθοδο join() στο αλφαριθμητικό separator και την καλούμε με όρισμα το tuple my_tuple. Η μέθοδος join() συνδέει τα στοιχεία του tuple μεταξύ τους, χρησιμοποιώντας το διαχωριστικό που ορίσαμε, δηλαδή το χαρακτήρα “-“. Το αποτέλεσμα αποθηκεύεται στη μεταβλητή new_string.
Τέλος, με τη χρήση της εντολής print(), εκτυπώνουμε το νέο αλφαριθμητικό new_string, το οποίο περιλαμβάνει τα στοιχεία του tuple my_tuple συνδεδεμένα με το διαχωριστικό “-“. Συνεπώς, το αποτέλεσμα που εμφανίζεται στην οθόνη είναι “John-Doe”.
Στην Python, η μέθοδος ljust() χρησιμοποιείται για να προσθέσετε κενά ή άλλους χαρακτήρες στο τέλος ενός αλφαριθμητικού μέχρι να φτάσετε σε ένα συγκεκριμένο μήκος. Η μέθοδος δέχεται δύο ορίσματα: το επιθυμητό μήκος του αλφαριθμητικού και τον χαρακτήρα που θα προστεθεί για συμπλήρωση.
Η συνάρτηση ljust() δημιουργεί ένα νέο αλφαριθμητικό που περιέχει το αρχικό αλφαριθμητικό, ακολουθούμενο από τον χαρακτήρα συμπλήρωσης, επαναλαμβανόμενο έως να φτάσει το επιθυμητό μήκος. Αν το αρχικό αλφαριθμητικό ήδη έχει μεγαλύτερο ή ίσο μήκος από το επιθυμητό μήκος, τότε επιστρέφεται απλώς το αρχικό αλφαριθμητικό χωρίς αλλαγές.
Η σύνταξη της μεθόδου ljust() είναι η εξής:
string.ljust(length, character)
όπου string είναι το string που θέλετε να το προσθέσετε κενά, length είναι το μήκος που θέλετε να έχει το string και character είναι ο χαρακτήρας που θέλετε να χρησιμοποιήσετε για να συμπληρώσετε το string στο τέλος.
Παρακάτω υπάρχουν μερικά παραδείγματα που δείχνουν τη χρήση της μεθόδου ljust():
Παράδειγμα 1:
string = "apple" # Αρχική αλφαριθμητική μεταβλητή new_string = string.ljust(10) # Χρήση της μεθόδου ljust() για να ευθυγραμμίσουμε το αλφαριθμητικό προς τα αριστερά με χρήση κενών χαρακτήρων print(new_string) # Εκτύπωση του νέου αλφαριθμητικού
Στον παραπάνω κώδικα, έχουμε μια αρχική αλφαριθμητική μεταβλητή string με την τιμή “apple”. Στην επόμενη γραμμή, χρησιμοποιούμε τη μέθοδο ljust() στη μεταβλητή string και την καλούμε με όρισμα τον αριθμό 10. Η μέθοδος ljust() ευθυγραμμίζει το αλφαριθμητικό προς τα αριστερά, προσθέτοντας κενούς χαρακτήρες στο τέλος του, έτσι ώστε να έχει συνολικό μήκος 10 χαρακτήρες.
Τέλος, με τη χρήση της εντολής print(), εκτυπώνουμε το νέο αλφαριθμητικό new_string, το οποίο έχει ευθυγραμμιστεί προς τα αριστερά με κενούς χαρακτήρες που προστέθηκαν στο τέλος του. Συνεπώς, το αποτέλεσμα που εμφανίζεται στην οθόνη είναι “apple “, όπου οι κενοί χαρακτήρες χρησιμοποιούνται για να φτάσει το αλφαριθμητικό συνολικού μήκους 10.
Παράδειγμα 2:
string = "apple" # Αρχικό αλφαριθμητικό new_string = string.ljust(10, "*") # Χρήση της μεθόδου ljust() για την ευθυγράμμιση αριστερά και συμπλήρωση με τον χαρακτήρα "*" print(new_string) # Εκτύπωση του νέου αλφαριθμητικού
Στον παραπάνω κώδικα, έχουμε το αρχικό αλφαριθμητικό “apple”. Στην επόμενη γραμμή, χρησιμοποιούμε τη μέθοδο ljust() στο αλφαριθμητικό string. Η μέθοδος αυτή ευθυγραμμίζει το αλφαριθμητικό προς τα αριστερά, συμπληρώνοντας το υπόλοιπο του μήκους με έναν καθορισμένο χαρακτήρα.
Το πρώτο όρισμα της μεθόδου ljust() είναι το τελικό επιθυμητό μήκος του αλφαριθμητικού. Στο παράδειγμά μας, το μήκος που θέλουμε να επιτύχουμε είναι 10 χαρακτήρες.
Το δεύτερο όρισμα είναι ο χαρακτήρας που θα χρησιμοποιηθεί για τη συμπλήρωση. Στην περίπτωσή μας, επιλέγουμε τον χαρακτήρα “*”.
Τελικά, με τη χρήση της εντολής print(), εκτυπώνουμε το νέο αλφαριθμητικό new_string, το οποίο περιλαμβάνει την αρχική λέξη “apple” ακολουθούμενη από πέντε αστερίσκους, επειδή η συμπλήρωση με τον χαρακτήρα “*” γίνεται από δεξιά. Το αποτέλεσμα που εμφανίζεται στην οθόνη είναι “apple*****”.
[adinserter block=”3″]
Η μέθοδος lower() στην Python χρησιμοποιείται για να μετατρέψει όλους τους χαρακτήρες ενός αλφαριθμητικού σε πεζούς χαρακτήρες. Αν υπάρχουν κεφαλαία γράμματα στο αρχικό αλφαριθμητικό, η μέθοδος lower() θα τα μετατρέψει σε αντίστοιχους πεζούς χαρακτήρες.
Η σύνταξη της μεθόδου lower() είναι η εξής:
string.lower()
Η μέθοδος επιστρέφει ένα νέο string με όλους τους χαρακτήρες του αρχικού string μετατραπεί σε πεζούς χαρακτήρες.
Παρακάτω υπάρχουν μερικά παραδείγματα που δείχνουν τη χρήση της μεθόδου lower():
Παράδειγμα 1:
string = "HELLO WORLD" # Ορισμός του αρχικού αλφαριθμητικού new_string = string.lower() # Χρήση της μεθόδου lower() για να μετατραπεί το αλφαριθμητικό σε πεζά γράμματα print(new_string) # Εκτύπωση του νέου αλφαριθμητικού που περιέχει το αρχικό αλφαριθμητικό σε πεζά γράμματα
Στον παραπάνω κώδικα, ορίζουμε τη μεταβλητή string και την εκχωρούμε με την τιμή του αλφαριθμητικού “HELLO WORLD”.
Στην επόμενη γραμμή, χρησιμοποιούμε τη μέθοδο lower() στο αλφαριθμητικό string. Η μέθοδος lower() μετατρέπει όλους τους χαρακτήρες του αλφαριθμητικού σε πεζά γράμματα και επιστρέφει ένα νέο αλφαριθμητικό.
Τέλος, με τη χρήση της εντολής print(), εκτυπώνουμε το νέο αλφαριθμητικό new_string, το οποίο περιέχει το αρχικό αλφαριθμητικό μετατραπεί σε πεζά γράμματα. Συνεπώς, το αποτέλεσμα που εμφανίζεται στην οθόνη είναι “hello world”.
Παράδειγμα 2:
string = "Hello, World!" # Αρχικό αλφαριθμητικό new_string = string.lower() # Χρήση της μεθόδου lower() για τη μετατροπή όλων των χαρακτήρων σε πεζά print(new_string) # Εκτύπωση του νέου αλφαριθμητικού με πεζούς χαρακτήρες
Στον παραπάνω κώδικα, έχουμε το αρχικό αλφαριθμητικό που περιέχει τη φράση “Hello, World!”. Στην επόμενη γραμμή κώδικα, χρησιμοποιούμε τη μέθοδο lower() στο αλφαριθμητικό string. Η μέθοδος lower() μετατρέπει όλους τους χαρακτήρες του αλφαριθμητικού σε πεζούς χαρακτήρες.
Τέλος, με τη χρήση της εντολής print(), εκτυπώνουμε το νέο αλφαριθμητικό new_string, το οποίο περιέχει τη φράση “hello, world!” με όλους τους χαρακτήρες σε πεζά γράμματα.
Η μέθοδος lstrip() στην Python χρησιμοποιείται για να αφαιρέσετε χαρακτήρες από την αρχή ενός αλφαριθμητικού (string). Αυτή η μέθοδος καταργεί τους κενούς χαρακτήρες (ή άλλους καθορισμένους χαρακτήρες) από την αρχή του αλφαριθμητικού και επιστρέφει το αποτέλεσμα. Οι υπόλοιποι χαρακτήρες παραμένουν αμετάβλητοι.
Η σύνταξη της μεθόδου lstrip() είναι η εξής:
string.lstrip(characters)
όπου string είναι το string που θέλετε να αφαιρέσετε χαρακτήρες από την αρχή και characters είναι τα χαρακτήρες που θέλετε να αφαιρέσετε.
Παρακάτω υπάρχουν μερικά παραδείγματα που δείχνουν τη χρήση της μεθόδου lstrip():
Παράδειγμα 1:
string = " apple" # Αρχικό αλφαριθμητικό με πρόσθετα κενά διαστήματα στην αρχή new_string = string.lstrip() # Χρήση της μεθόδου lstrip() για να αφαιρέσουμε τα κενά διαστήματα από την αρχή του αλφαριθμητικού print(new_string) # Εκτύπωση του νέου αλφαριθμητικού χωρίς τα κενά διαστήματα στην αρχή
Στον παραπάνω κώδικα, έχουμε ένα αρχικό αλφαριθμητικό string που περιέχει πρόσθετα κενά διαστήματα στην αρχή του. Στην επόμενη γραμμή, χρησιμοποιούμε τη μέθοδο lstrip() στο αλφαριθμητικό string για να αφαιρέσουμε τα κενά διαστήματα από την αρχή του. Η μέθοδος lstrip() επιστρέφει ένα νέο αλφαριθμητικό χωρίς τα κενά διαστήματα στην αρχή.
Τέλος, με τη χρήση της εντολής print(), εκτυπώνουμε το νέο αλφαριθμητικό new_string, το οποίο είναι το αρχικό αλφαριθμητικό string χωρίς τα κενά διαστήματα στην αρχή. Συνεπώς, το αποτέλεσμα που εμφανίζεται στην οθόνη είναι “apple”.
Παράδειγμα 2:
string = "0000apple" # Αρχικό αλφαριθμητικό με πρόθεμα από μηδενικά
new_string = string.lstrip("0") # Χρήση της μεθόδου lstrip() για την αφαίρεση των μηδενικών από την αρχή του αλφαριθμητικού
print(new_string) # Εκτύπωση του νέου αλφαριθμητικού χωρίς τα μηδενικά
Στον παραπάνω κώδικα, ορίζουμε το αρχικό αλφαριθμητικό string που περιέχει πρόθεμα από μηδενικά, δηλαδή “0000apple”.
Στην επόμενη γραμμή, χρησιμοποιούμε τη μέθοδο lstrip() στο αλφαριθμητικό string. Η μέθοδος lstrip() αφαιρεί τους χαρακτήρες που προσδιορίζονται ως παράμετρος από την αρχή του αλφαριθμητικού. Στην περίπτωσή μας, ορίζουμε ως παράμετρο το “0”, οπότε αφαιρούνται όλα τα μηδενικά από την αρχή του αλφαριθμητικού.
Τέλος, με τη χρήση της εντολής print(), εκτυπώνουμε το νέο αλφαριθμητικό new_string, το οποίο περιέχει την αρχική συμβολοσειρά χωρίς τα μηδενικά πρόθεμα. Συνεπώς, το αποτέλεσμα που εμφανίζεται στην οθόνη είναι “apple”.
Παράδειγμα 3:
string = "apple" # Αρχικό αλφαριθμητικό
new_string = string.lstrip("p") # Χρήση της μεθόδου lstrip() για την αφαίρεση των χαρακτήρων "p" από την αρχή του αλφαριθμητικού
print(new_string) # Εκτύπωση του νέου αλφαριθμητικού
Στον παραπάνω κώδικα, έχουμε ένα αρχικό αλφαριθμητικό string με την τιμή “apple”. Στην επόμενη γραμμή, χρησιμοποιούμε τη μέθοδο lstrip() στο αλφαριθμητικό string. Η μέθοδος lstrip() αφαιρεί τους χαρακτήρες που ορίζονται ως παράμετρος από την αρχή του αλφαριθμητικού.
Στην περίπτωσή μας, ορίσαμε τον χαρακτήρα “p” ως παράμετρο στη μέθοδο lstrip(), οπότε αφαιρείται ο χαρακτήρας “p” από την αρχή του αλφαριθμητικού “apple”. Το αποτέλεσμα αποθηκεύεται στη μεταβλητή new_string.
Τέλος, με τη χρήση της εντολής print(), εκτυπώνουμε το νέο αλφαριθμητικό new_string, το οποίο είναι “apple”. Αφού ο χαρακτήρας “p” βρισκόταν στην αρχή του αλφαριθμητικού, αφαιρείται με τη χρήση της μεθόδου lstrip(), αλλά οι υπόλοιποι χαρακτήρες παραμένουν αμετάβλητοι, οπότε το αποτέλεσμα παραμένει “apple”
[adinserter block=”4″]
Η μέθοδος maketrans() στην Python χρησιμοποιείται για τη δημιουργία ενός λεξικού μετατροπής χαρακτήρων. Αυτό το λεξικό αντιστοιχεί έναν προς έναν τους χαρακτήρες που πρέπει να αντικατασταθούν σε ένα αλφαριθμητικό.
Η σύνταξη της μεθόδου maketrans() είναι η εξής:
str.maketrans(x, y, z)
Όπου:
x: Οι χαρακτήρες που θα αντικατασταθούν.y: Οι χαρακτήρες που θα χρησιμοποιηθούν για την αντικατάσταση.z: Οι χαρακτήρες που θα αφαιρεθούν.
Η μέθοδος maketrans() επιστρέφει ένα λεξικό που μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε συνδυασμό με τη μέθοδο translate() για την αντικατάσταση χαρακτήρων σε ένα αλφαριθμητικό.
Παρακάτω υπάρχουν μερικά παραδείγματα που δείχνουν τη χρήση της μεθόδου maketrans():
Παράδειγμα 1:
x = "aeiou" # Ορισμός του αρχικού συμβολοσειράς x που περιέχει τους χαρακτήρες που θα αντικατασταθούν y = "12345" # Ορισμός του αρχικού συμβολοσειράς y που περιέχει τους χαρακτήρες που θα χρησιμοποιηθούν για την αντικατάσταση string = "apple" # Ορισμός της αρχικής συμβολοσειράς που θα υποστεί αντικατάσταση new_string = string.translate(str.maketrans(x, y)) # Χρήση της μεθόδου translate() για την αντικατάσταση των χαρακτήρων print(new_string) # Εκτύπωση της νέας συμβολοσειράς που προέκυψε μετά την αντικατάσταση
Στον παραπάνω κώδικα, ορίζουμε τις μεταβλητές x και y, οι οποίες αντιπροσωπεύουν τις αρχικές συμβολοσειρές που θα χρησιμοποιηθούν για την αντικατάσταση. Η συμβολοσειρά x περιλαμβάνει τους χαρακτήρες που θα αντικατασταθούν, ενώ η συμβολοσειρά y περιέχει τους χαρακτήρες που θα χρησιμοποιηθούν για την αντικατάσταση.
Στην επόμενη γραμμή, ορίζουμε τη μεταβλητή string, η οποία αντιπροσωπεύει την αρχική συμβολοσειρά που θα υποστεί αντικατάσταση.
Τέλος, χρησιμοποιούμε τη μέθοδο translate() στην αρχική συμβολοσειρά (string) με τη χρήση της στατικής μεθόδου str.maketrans() για να εκτελέσουμε την αντικατάσταση των χαρακτήρων. Το αποτέλεσμα της αντικατάστασης αποθηκεύεται στη μεταβλητή new_string. Τέλος, εκτυπώνουμε την τροποποιημένη συμβολοσειρά (new_string) που προέκυψε μετά την αντικατάσταση, και το αποτέλεσμα που εμφανίζεται στην οθόνη είναι “1ppl2”.
Η μέθοδος partition() στην Python χρησιμοποιείται για να χωρίσετε ένα string σε τρία μέρη, χρησιμοποιώντας έναν δεδομένο χαρακτήρα ως διαχωριστικό. Η σύνταξη της μεθόδου είναι η εξής:
string.partition(separator)
Όπου string είναι η αρχική συμβολοσειρά και separator είναι ο χαρακτήρας διαχωρισμού.
Η partition() επιστρέφει ένα τρίαδα (tuple) που περιέχει τα τρία μέρη του string. Το πρώτο μέρος είναι η υποσυμβολοσειρά που προηγείται του διαχωριστικού χαρακτήρα, το δεύτερο μέρος είναι ο ίδιος ο διαχωριστικός χαρακτήρας και το τρίτο μέρος είναι η υποσυμβολοσειρά που ακολουθεί μετά τον διαχωριστικό χαρακτήρα.
Παρακάτω υπάρχουν μερικά παραδείγματα που δείχνουν τη χρήση της μεθόδου partition():
Παράδειγμα 1:
string = "apple,banana,orange" # Ορισμός του αρχικού αλφαριθμητικού
new_string = string.partition(",") # Χρήση της μεθόδου partition() για τον διαχωρισμό του αλφαριθμητικού
print(new_string) # Εκτύπωση της τριάδας που περιέχει τα αποτελέσματα του διαχωρισμού
Στον παραπάνω κώδικα, ορίζουμε το αρχικό αλφαριθμητικό string που περιέχει τις λέξεις “apple”, “banana” και “orange”, χωρισμένες με κόμματα.
Στην επόμενη γραμμή, χρησιμοποιούμε τη μέθοδο partition() στο αλφαριθμητικό string και την καλούμε με όρισμα το κόμμα. Η μέθοδος partition() διαχωρίζει το αλφαριθμητικό στο πρώτο σημείο εμφάνισης του κόμματος και επιστρέφει μια τριάδα που περιλαμβάνει την αρχική υποσυμβολοσειρά πριν το κόμμα, το ίδιο το κόμμα και την υπόλοιπη υποσυμβολοσειρά μετά το κόμμα.
Τέλος, με τη χρήση της εντολής print(), εκτυπώνουμε την τριάδα new_string, η οποία περιέχει τα αποτελέσματα του διαχωρισμού. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, το αποτέλεσμα είναι ("apple", ",", "banana,orange"), που υποδηλώνει ότι το αλφαριθμητικό διαχωρίστηκε στο πρώτο κόμμα, με την πρώτη υποσυμβολοσειρά να είναι “apple”, το κόμμα να είναι “,” και η υπόλοιπη υποσυμβολοσειρά να είναι “banana,orange”.
Η μέθοδος replace() στην Python χρησιμοποιείται για την αντικατάσταση ενός υποσυνόλου χαρακτήρων ενός αλφαριθμητικού με ένα διαφορετικό αλφαριθμητικό. Αν το αρχικό αλφαριθμητικό εμφανίζει το υποσύνολο χαρακτήρων που πρόκειται να αντικατασταθεί, τότε η μέθοδος replace() θα το αντικαταστήσει με το νέο αλφαριθμητικό που έχει οριστεί.
Η σύνταξη της μεθόδου replace() είναι η εξής:
string.replace(old, new[, count])
όπου string είναι το string στο οποίο θέλετε να αντικαταστήσετε τους χαρακτήρες, old είναι το υποσύνολο των χαρακτήρων που θέλετε να αντικαταστήσετε, new είναι το string που θέλετε να χρησιμοποιήσετε ως αντικαταστάτη και count είναι ένας προαιρετικός ακέραιος αριθμός που καθορίζει πόσες φορές να γίνει η αντικατάσταση.
Παρακάτω υπάρχουν μερικά παραδείγματα που δείχνουν τη χρήση της μεθόδου replace():
Παράδειγμα 1:
string = "Hello World" # Αρχικό αλφαριθμητικό
new_string = string.replace("o", "0") # Χρήση της μεθόδου replace() για την αντικατάσταση του χαρακτήρα "o" με το "0"
print(new_string) # Εκτύπωση του νέου αλφαριθμητικού με τις αντικαταστάσεις
Στον παραπάνω κώδικα, έχουμε το αρχικό αλφαριθμητικό "Hello World". Στην επόμενη γραμμή, χρησιμοποιούμε τη μέθοδο replace() στο αλφαριθμητικό string. Η μέθοδος αυτή αντικαθιστά κάθε εμφάνιση του πρώτου ορίσματος (χαρακτήρα “o”) με το δεύτερο όρισμα (χαρακτήρα “0”). Έτσι, το αποτέλεσμα αποθηκεύεται στη μεταβλητή new_string.
Τέλος, με τη χρήση της εντολής print(), εκτυπώνουμε το νέο αλφαριθμητικό new_string, το οποίο περιλαμβάνει τις αντικαταστάσεις που έγιναν. Συνεπώς, το αποτέλεσμα που εμφανίζεται στην οθόνη είναι “Hell0 W0rld”.
Παράδειγμα 2:
string = "apple,banana,orange" # Ορισμός του αρχικού αλφαριθμητικού με διαχωριστικό χαρακτήρα την ","
new_string = string.replace(",", " and") # Χρήση της μεθόδου replace() για την αντικατάσταση των "," με το " and"
print(new_string) # Εκτύπωση του νέου αλφαριθμητικού με τις αντικαταστάσεις
Στον παραπάνω κώδικα, ξεκινάμε με την αρχική αλφαριθμητική μεταβλητή string που περιέχει την τιμή “apple,banana,orange”. Στην επόμενη γραμμή, χρησιμοποιούμε την μέθοδο replace() στο αλφαριθμητικό string και την καλούμε με ορίσματα τον χαρακτήρα που θέλουμε να αντικαταστήσουμε (“,”) και τον νέο χαρακτήρα με τον οποίο θέλουμε να αντικαταστήσουμε (το ” and”). Η μέθοδος replace() αντικαθιστά όλες τις εμφανίσεις του χαρακτήρα “,”, δηλαδή τα κόμματα, με το ” and”. Το αποτέλεσμα αποθηκεύεται στη μεταβλητή new_string. Τέλος, με την εντολή print(), εκτυπώνουμε το νέο αλφαριθμητικό new_string, το οποίο περιέχει τις αντικαταστάσεις που πραγματοποιήθηκαν, δηλαδή “apple and banana and orange”.
[adinserter block=”5″]
Παράδειγμα 3:
string = "one two one two one" # Ορισμός του αρχικού αλφαριθμητικού
new_string = string.replace("one", "three", 2) # Χρήση της μεθόδου replace() για αντικατάσταση των δύο πρώτων εμφανίσεων της υποσυμβολοσειράς "one" με την υποσυμβολοσειρά "three"
print(new_string) # Εκτύπωση του νέου αλφαριθμητικού
Στον παραπάνω κώδικα, ορίζουμε το αρχικό αλφαριθμητικό με τη μεταβλητή string. Στη συνέχεια, χρησιμοποιούμε τη μέθοδο replace() στο αλφαριθμητικό string και την καλούμε με τρία ορίσματα. Το πρώτο όρισμα είναι η υποσυμβολοσειρά που θέλουμε να αντικαταστήσουμε (“one”), το δεύτερο όρισμα είναι η υποσυμβολοσειρά με την οποία θέλουμε να αντικαταστήσουμε (“three”), και το τρίτο όρισμα είναι ο μέγιστος αριθμός αντικαταστάσεων που θέλουμε να γίνουν (2).
Η μέθοδος replace() εκτελεί την αντικατάσταση των δύο πρώτων εμφανίσεων της υποσυμβολοσειράς “one” με την υποσυμβολοσειρά “three”. Το αποτέλεσμα αποθηκεύεται στη μεταβλητή new_string. Τέλος, με τη χρήση της εντολής print(), εκτυπώνουμε το νέο αλφαριθμητικό στην οθόνη, το οποίο είναι “three two three two one”.
Η μέθοδος rfind() είναι μια συνάρτηση που χρησιμοποιείται στην Python για να βρείτε την τελευταία εμφάνιση ενός υποσυνόλου χαρακτήρων ενός string, αρχίζοντας από μια συγκεκριμένη θέση.
Στην Python, η μέθοδος rfind() χρησιμοποιείται για να εντοπίσετε την τελευταία εμφάνιση ενός υποσυνόλου χαρακτήρων (υποσυμβολοσειρά) ενός αλφαριθμητικού, ξεκινώντας από μια συγκεκριμένη θέση. Η μέθοδος επιστρέφει τη θέση της τελευταίας εμφάνισης της υποσυμβολοσειράς, αν υπάρχει, ή -1 αν η υποσυμβολοσειρά δεν βρέθηκε.
Η σύνταξη της μεθόδου rfind() είναι η εξής:
string.rfind(substring, start, end)
Όπου:
stringείναι το αλφαριθμητικό στο οποίο αναζητούμε.substringείναι η υποσυμβολοσειρά που αναζητούμε.startείναι η θέση από την οποία ξεκινάμε την αναζήτηση (προαιρετικό, αν δεν οριστεί, η αναζήτηση ξεκινά από την τελευταία θέση του αλφαριθμητικού).endείναι η θέση που σταματάμε την αναζήτηση (προαιρετικό, αν δεν οριστεί, η αναζήτηση γίνεται μέχρι το τέλος του αλφαριθμητικού).
Η μέθοδος επιστρέφει τη θέση της τελευταίας εμφάνισης της υποσυμβολοσειράς ή -1 αν δεν βρεθεί.
Παρακάτω υπάρχουν μερικά παραδείγματα που δείχνουν τη χρήση της μεθόδου rfind():
Παράδειγμα 1:
string = "Hello World" # Αρχικό αλφαριθμητικό
pos = string.rfind("l") # Εκτέλεση της μεθόδου rfind() για την αναζήτηση της τελευταίας εμφάνισης του χαρακτήρα "l" στο αλφαριθμητικό
print(pos) # Εκτύπωση της θέσης της τελευταίας εμφάνισης του χαρακτήρα "l"
Στον παραπάνω κώδικα, έχουμε ένα αρχικό αλφαριθμητικό “Hello World”. Στην επόμενη γραμμή, χρησιμοποιούμε τη μέθοδο rfind() στο αλφαριθμητικό string. Η μέθοδος rfind() αναζητά την τελευταία εμφάνιση ενός χαρακτήρα ή μιας υποσυμβολοσειράς στο αλφαριθμητικό και επιστρέφει τη θέση της.
Στην περίπτωσή μας, αναζητούμε την τελευταία εμφάνιση του χαρακτήρα “l” στο αλφαριθμητικό “Hello World”. Η rfind() θα επιστρέψει τη θέση του χαρακτήρα “l” που βρίσκεται πιο δεξιά στο αλφαριθμητικό, δηλαδή τον αριθμό 9.
Τέλος, με τη χρήση της εντολής print(), εκτυπώνουμε την τιμή της μεταβλητής pos, η οποία είναι η θέση της τελευταίας εμφάνισης του χαρακτήρα “l” στο αλφαριθμητικό. Συνεπώς, το αποτέλεσμα που εμφανίζεται στην οθόνη είναι 9.
Παράδειγμα 2:
string = "apple,banana,orange" # Ορισμός του αλφαριθμητικού
pos = string.rfind(",") # Χρήση της μεθόδου rfind() για την εύρεση της τελευταίας εμφάνισης του διαχωριστικού χαρακτήρα ","
print(pos) # Εκτύπωση της θέσης της τελευταίας εμφάνισης του διαχωριστικού χαρακτήρα
Στον παραπάνω κώδικα, ορίζουμε το αλφαριθμητικό string με την τιμή “apple,banana,orange”. Στην επόμενη γραμμή, χρησιμοποιούμε τη μέθοδο rfind() στο αλφαριθμητικό string για να βρούμε την θέση της τελευταίας εμφάνισης του διαχωριστικού χαρακτήρα “,”.
Η μέθοδος rfind() αναζητά το διαχωριστικό χαρακτήρα από το τέλος του αλφαριθμητικού προς την αρχή και επιστρέφει τη θέση της πρώτης εμφάνισης που βρίσκει. Στην περίπτωσή μας, η μέθοδος rfind(",") επιστρέφει τη θέση 11, καθώς το διαχωριστικό “,” βρίσκεται πριν τη λέξη “orange”.
Τέλος, με τη χρήση της εντολής print(), εκτυπώνουμε την τιμή της μεταβλητής pos, η οποία αντιπροσωπεύει τη θέση της τελευταίας εμφάνισης του διαχωριστικού χαρακτήρα. Στην περίπτωση μας, εμφανίζεται η τιμή 11.
Παράδειγμα 3:
string = "one two one two one" # Δημιουργία αλφαριθμητικού
pos = string.rfind("one", 0, 8) # Χρήση της μεθόδου rfind() για τον εντοπισμό της τελευταίας εμφάνισης της υποσυμβολοσειράς "one" στο δοθέν αλφαριθμητικό μεταξύ των δεικτών 0 και 8
print(pos) # Εκτύπωση της θέσης της τελευταίας εμφάνισης της υποσυμβολοσειράς "one"
Στον παραπάνω κώδικα, ορίζουμε το αλφαριθμητικό string με την τιμή “one two one two one”.
Στην επόμενη γραμμή, χρησιμοποιούμε τη μέθοδο rfind() στο αλφαριθμητικό string. Η μέθοδος αυτή εκτελεί αναζήτηση αντίστροφης κατεύθυνσης και επιστρέφει τη θέση της τελευταίας εμφάνισης μιας υποσυμβολοσειράς. Τα ορίσματα που περνάμε στη μέθοδο είναι η υποσυμβολοσειρά που αναζητούμε (“one”) και οι δείκτες που καθορίζουν το εύρος της αναζήτησης (από 0 έως 8). Εφόσον η αναζήτηση γίνεται αντίστροφα, η μέθοδος θα εντοπίσει την τελευταία εμφάνιση της υποσυμβολοσειράς “one” που βρίσκεται μεταξύ των δεικτών 0 και 8.
Τέλος, εκτυπώνουμε τη θέση που επιστράφηκε με τη χρήση της εντολής print(pos). Στην προκειμένη περίπτωση, η τελευταία εμφάνιση της υποσυμβολοσειράς “one” βρίσκεται στη θέση 4.
Η μέθοδος upper() στην Python χρησιμοποιείται για να μετατρέψει όλους τους χαρακτήρες ενός αλφαριθμητικού σε κεφαλαίους χαρακτήρες. Όλοι οι μικροί χαρακτήρες αλλάζουν σε αντίστοιχους κεφαλαίους χαρακτήρες, ενώ οι χαρακτήρες που δεν είναι γράμματα παραμένουν ίδιοι. Η μέθοδος upper() δεν τροποποιεί το αρχικό αλφαριθμητικό, αλλά επιστρέφει ένα νέο αλφαριθμητικό που περιέχει τους χαρακτήρες σε κεφαλαίους. Μπορεί να εφαρμοστεί σε οποιοδήποτε αλφαριθμητικό και η σύνταξή της είναι αλφαριθμητικό.upper().
Η σύνταξη της μεθόδου upper() είναι η εξής:
string.upper()
όπου string είναι το string στο οποίο θέλετε να μετατρέψετε τους χαρακτήρες σε κεφαλαίους χαρακτήρες.
Η μέθοδος upper() επιστρέφει ένα νέο string με όλους τους χαρακτήρες σε κεφαλαίους χαρακτήρες.
Παρακάτω υπάρχουν μερικά παραδείγματα που δείχνουν τη χρήση της μεθόδου upper():
Παράδειγμα 1:
string = "Hello World" # Αρχικό αλφαριθμητικό new_string = string.upper() # Εφαρμογή της μεθόδου upper() για το κεφαλαίο πεζών γραμμάτων print(new_string) # Εκτύπωση του νέου αλφαριθμητικού σε κεφαλαία γράμματα
Στον παραπάνω κώδικα, έχουμε ένα αρχικό αλφαριθμητικό που αναθέτουμε στη μεταβλητή string. Στην επόμενη γραμμή, εφαρμόζουμε τη μέθοδο upper() στο αλφαριθμητικό string. Η μέθοδος upper() μετατρέπει όλους τους χαρακτήρες του αλφαριθμητικού σε κεφαλαία γράμματα.
Τέλος, με τη χρήση της εντολής print(), εκτυπώνουμε το νέο αλφαριθμητικό new_string, το οποίο περιλαμβάνει το αρχικό αλφαριθμητικό με όλους τους χαρακτήρες μετατραπείς σε κεφαλαία γράμματα. Συνεπώς, το αποτέλεσμα που εμφανίζεται στην οθόνη είναι “HELLO WORLD”.
Παράδειγμα 2:
string = "alphaBET" # Ορισμός του αρχικού αλφαριθμητικού new_string = string.upper() # Χρήση της μεθόδου upper() για τη μετατροπή του αλφαριθμητικού σε κεφαλαία γράμματα print(new_string) # Εκτύπωση του νέου αλφαριθμητικού που περιλαμβάνει το αρχικό αλφαριθμητικό μετατραπείσμενο σε κεφαλαία γράμματα
Στον παραπάνω κώδικα, ορίζουμε το αρχικό αλφαριθμητικό με την τιμή “alphaBET”. Στην επόμενη γραμμή, χρησιμοποιούμε την μέθοδο upper() στο αλφαριθμητικό string. Η μέθοδος upper() μετατρέπει όλους τους χαρακτήρες του αλφαριθμητικού σε κεφαλαία γράμματα και επιστρέφει ένα νέο αλφαριθμητικό.
Τέλος, με τη χρήση της εντολής print(), εκτυπώνουμε το νέο αλφαριθμητικό new_string, το οποίο περιλαμβάνει το αρχικό αλφαριθμητικό string μετατραπείσμενο σε κεφαλαία γράμματα. Συνεπώς, το αποτέλεσμα που εμφανίζεται στην οθόνη είναι “ALPHABET”.
Παράδειγμα 3:
string = "1234" # Αρχική αλφαριθμητική τιμή new_string = string.upper() # Χρήση της μεθόδου upper() για να μετατραπεί το αλφαριθμητικό σε κεφαλαία γράμματα print(new_string) # Εκτύπωση του νέου αλφαριθμητικού, το οποίο παραμένει αμετάβλητο
Στον παραπάνω κώδικα, έχουμε ένα αρχικό αλφαριθμητικό με την τιμή “1234”. Στην επόμενη γραμμή, χρησιμοποιούμε την μέθοδο upper() στο αλφαριθμητικό string, η οποία μετατρέπει όλους τους χαρακτήρες του αλφαριθμητικού σε κεφαλαία γράμματα.
Στην τελευταία γραμμή, με τη χρήση της εντολής print(), εκτυπώνουμε το νέο αλφαριθμητικό new_string. Ωστόσο, καθώς το αρχικό αλφαριθμητικό δεν περιείχε κανέναν χαρακτήρα που θα μπορούσε να μετατραπεί σε πεζά γράμματα, το αποτέλεσμα παραμένει αμετάβλητο και εκτυπώνεται “1234”.
Συνολικά, η μέθοδος upper() είναι χρήσιμη όταν θέλετε να μετατρέψετε ένα string σε κεφαλαίους χαρακτήρες.